Inmiddels heb ik de vierde lesdag erop zitten. Nou ja vierde. Vorige week spijbelde ik op één vak na de hele dag. Dit overigens niet zonder reden.
Het weekend voor mijn schooldag, welke altijd op maandag plaatsvindt, was ik met mijn collega’s en alle acht cliënten van het gezinsvervangend tehuis waar ik werk een weekend weg geweest.
Voor het eerst samen met mijn drie collega’s aan het werk. Ik draai mijn diensten altijd alleen dus dat was aan het begin van het weekend erg spannend. Ecocura, het huis waar ik werk, is sinds juni 2007 open en ik werk er vanaf het begin. Dit weekend weg was de eerste keer dat we echt twee nachten met de cliënten alleen op stap waren.
Omdat we met 12 mensen waren hadden we een Volkswagen bus en een Touran gehuurd. Tot mijn grote vreugde mocht ik de bus besturen. Het absolute gevoel van een weekendje weg en stiekem het gevoel van een ouderwets schoolreisje.
Tijdens het weekend hebben we veel leuke dingen gedaan. Het huisje waar we in zouden verblijven staat in Hattem. Een klein dorpje dat midden in de bossen ligt waar rust heerst, tot wij arriveerden.
Tijdens het weekend hebben we Hattem verkend, de molen van Hattem bezichtigd, een ouderwets bakkersmuseum bezocht, gewinkeld, gezwommen, een film gekeken en vooral weinig geslapen.
We gingen uit eten bij van der Valk alwaar wij een luxe diner voorgeschoteld kregen. Een dag later zaten we met z’n allen in een pannenkoekenrestaurant in Voorst waar we heerlijk, hoe kan het ook anders, een pannenkoek aten.
Op de laatste dag reden we, zonder dat de cliënten wisten waar we naartoe gingen, naar de Apenheul. Een waar festijn van apen, apen en nog een apen. We mochten ze niet aaien of aanraken, maar de ervaring dat apen langs je benen lopen op nog geen meter afstand was toch wel erg bijzonder.
Uiteraard werden er flauwe grappen gemaakt als ‘moet je nu kijken, daar staat je vader’ of ‘deze kooi is leeg omdat ze die speciaal voor jou hebben gereserveerd’.
Na een dag wandelen, lachen en ogen te kort komen om alles te bekijken reden we terug richting huis. Echter konden we niet thuiskomen zonder eerst ordinair bij de McDonalds te hebben gegeten, en zo geschiede. Na een heerlijke maaltijd van hamburgers patatjes en milkshakes kwamen we in het begin van de avond thuis.
Ouders stonden ons op te wachten en iedereen was bekaf na dit gezellige volle weekend.
Toen ik dus zondagavond thuis kwam kon ik geen zinnig woord meer uitbrengen. Zelfs vertellen wat we allemaal gedaan hadden wilde niet helemaal lukken.
De moeheid sloeg genadeloos toe terwijl ik daar tijdens het weekend amper last van had gehad. Ik kon en wilde alleen nog maar slapen.
Toen ik maandagochtend door mijn eerste wekker heen was geslapen, besloot ik alleen naar het vak te gaan waar mijn aanwezigheid echt verplicht was.
Het eerste spijbeldagje van dit jaar met in mijn optiek gegronde reden. Echter nam ik ook docenten en medestudenten in bescherming omdat natuurlijk niemand een les kan geven of iets kan horen als ik zou liggen snurken als een gorilla.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten