Gelukkig nieuw jaar.... twee keer zelfs als ik afga op mijn laatst geschreven stuk. Inmiddels ben ik, net als de rest van de wereld, in 2011 beland. En er is een hoop gebeurd in de afgelopen twee jaar.
Voor de liefhebbers een beknopte update.
In 2009 begon ik aan mijn laatste jaar SPH, sociaal pedagogische hulpverlening. Ik heb in 2010 mijn HBO diploma behaald en ga nu als 'bachelor of social work' door het leven.
Zoals iedere student viel ik na mijn studie in een buitengewoon diep donker gat. Ik kon toch echt niet bedenken met welke activiteiten, naast mijn baan, ik mijn vrije tijd moest vullen. Vrije tijd, wat was dat ook al weer?
Na het lezen van tientallen boeken, het binnenstebuiten keren van de sportschool, het bezoeken van vele terrassen en simpelweg luieren vond ik mijn nieuwe missie. Vrijwilligerswerk in Zuid-Afrika.
Zo gezegd zo gedaan. Ik meldde me aan voor het project Umthombo, een project voor en door straatkinderen. Voorafgaand aan mijn avontuur zocht ik publiciteit voor het project in kranten en tijdschriften, een goede invulling voor mijn vrije tijd.
11 oktober 2010 vertrok ik voor twee maanden naar Durban Zuid-Afrika. Wat een beleving! De cultuur, de mensen, de natuur, de muziek... Ik heb me in het buitenland nog nooit zo thuis gevoeld.
Ik heb me in twee maanden tijd erg nuttig kunnen maken voor het project. Surfen, outreach, voetbal, health, art, koken, volleybal, social work en after care. Allemaal programma waar ik mijn steentje aan bij heb kunnen dragen. Na twee maanden was het moeilijk om afscheid te nemen. Wat een project!
Tijdens mijn vrijwilligerswerk heb ik een weblog bijgehouden voor Be More, de organisatie die mijn vrijwilligerswerk heeft geregeld. Deze zijn terug te vinden op :
mirjanapetrovic.be-more.nl
Eenmaal thuis kon ik het project niet loslaten. Daarom besloot ik met drie andere vrijwilligers de Stichting Vrienden van Umthombo op te richten. Onze stichting ondersteunt Umthombo vanuit Nederland met een maandelijkse bijdrage, die wij natuurlijk zo hoog mogelijk willen maken.
Inmiddels ben ik weer redelijk gewend aan Nederland en de snelle cultuur waar we hier mee te maken hebben. Al verlang ik soms terug naar de 'wat vandaag niet lukt, doen we morgen' mentaliteit.
Dat was de beknopte update. Vanaf nu zal ik weer volop gaan bloggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten