maandag 17 juni 2013

Vaderdag

Vaderdag, de dag van zelfgemaakte asbakken (totaal pedagogisch onverantwoord), witte onderbroeken voorzien van geschilderde creaties en natuurlijk de boekenlegger. Om te laten weten hoe blij je met jouw vader bent.
Zo staat er al jaar en dag bij mijn ouders een door mij gekleid pennenbakje op het bureau. Overigens zou het er niet heel veel beter uitzien als ik vandaag de dag zo'n pennenbakje zou maken. Mijn motoriek in combinatie met een groot gebrek aan creatief vermogen voorkomen de maak van prachtige kunstwerken.

Ik deed altijd trouw aan Vaderdag. Mijn vader riep altijd heel hard dat hij geen cadeauwensen had en wij, mijn zusje en ik, maakten dan toch zo´n mooi beschilderd hemd. Mijn zusje overigens vele malen artistieker dan ik ben.
Later vervingen we de eigengemaakte kunstwerken voor cadeaus, tot grote vreugde van mijn vader. Al vond hij de zelfgemaakte stukken ook altijd prachtig. Anders had dat pennenbakje toch eerder het leven gelaten zou je denken.

Maar nu is mijn lief ook papa, en maakt dus zijn eerste Vaderdag mee. Totale onzin, vindt hij Vaderdag. Een gevleugelde uitspraak daarbij is ´Vaderdag, daar doe ik niet aan hoor´.
Echter heeft hij daar als papa niets over te zeggen. Lynn is, ondanks ze dit niet bewust kan uitspreken, kleien of schilderen, heel blij met haar papa.
De verliefde blik die ze hem dagelijks schenkt straalt ´ik hou jou´ uit. Dus wij doen wel aan Vaderdag.

Mams dus op pad voor een leuk kaartje, wat niet eens zo makkelijk was. Tussen alle kaarten met bierglazen, sportwagens en grote teksten, vond ik een barbecueƫnde forever friends papa-beer.
Lichtblauwe kaart met de tekst ‘jij bent de allerliefste papa van de hele wereld’. Dat moest hem worden.

Eenmaal thuis heb ik de kaart geschreven. Een stukje namens Lynn, ze kan wel veel, maar schrijven met 9 maanden was net even teveel gevraagd. En een stukje namens mij.
Want ik ben ongelooflijk trots op mijn lief. Lynn kan zich geen betere papa wensen en ik kan me geen betere vader voor mijn dochter wensen.
Hij heeft oneindig veel geduld, strest zelden tot nooit, elke blik naar Lynn is gevuld met liefde en hij maakt altijd tijd.

Dus voor deze superpapa moest ook nog een cadeau gekocht worden. Want over een jaar zit zo’n geverfde hand- en voetafdruk er toch wel in. Met een 9 maanden oude baby, en mijn motoriek, is dat simpelweg niet haalbaar. Mission Impossible is niets bij de beweeglijkheid van mijn dochter. Maar wat koop je voor iemand die niet houdt van Vaderdag? Parfum had hij al. Kleding idem dito. Van lezen houdt hij niet en een sieraad ging me net even te ver voor Vaderdag. En toen schoot het mij te binnen. We hebben sinds een paar weken een prachtige printer. Voornamelijk voor werk, maar hij kan prachtig foto’s afdrukken. We maken zo verschrikkelijk veel foto’s van Lynn dat we vaak de lijsten van nieuwe foto’s voorzien. En daar heb je fotopapier voor nodig. Cadeau bedacht en gekocht.

Vaderdag was gezellig. Een ietwat verlaat ontbijtje, gekookt eitje, vers geperste sinaasappelsap en broodjes uit de oven. Kopje koffie, en natuurlijk de kaart en het cadeau. Reactie op het cadeau, 'Oeee nice'. Lynn vond vooral het inpakpapier erg leuk om mee te spelen en op te kauwen. Maar mijn lief vond dat stiekem toch wel leuk, zo’n Vaderdag. Gelukkig gaan er nog vele komen, dus kan hij er alvast aan wennen.
Want iedere vader hoort een zelf gekliederd kunstwerk van zijn kind in huis te hebben. 

Geen opmerkingen: