Vaderdag, de dag van zelfgemaakte asbakken (totaal
pedagogisch onverantwoord), witte onderbroeken voorzien van geschilderde
creaties en natuurlijk de boekenlegger. Om te laten weten hoe blij je met jouw
vader bent.
Zo staat er al jaar en dag bij mijn ouders een door mij
gekleid pennenbakje op het bureau. Overigens zou het er niet heel veel beter
uitzien als ik vandaag de dag zo'n pennenbakje zou maken. Mijn motoriek in
combinatie met een groot gebrek aan creatief vermogen voorkomen de maak van
prachtige kunstwerken.
Ik deed altijd trouw aan Vaderdag. Mijn vader riep altijd
heel hard dat hij geen cadeauwensen had en wij, mijn zusje en ik, maakten dan
toch zo´n mooi beschilderd hemd. Mijn zusje overigens vele malen artistieker
dan ik ben.
Later vervingen we de eigengemaakte kunstwerken voor
cadeaus, tot grote vreugde van mijn vader. Al vond hij de zelfgemaakte stukken
ook altijd prachtig. Anders had dat pennenbakje toch eerder het leven gelaten
zou je denken.
Maar nu is mijn lief ook papa, en maakt dus zijn eerste
Vaderdag mee. Totale onzin, vindt hij Vaderdag. Een gevleugelde uitspraak
daarbij is ´Vaderdag, daar doe ik niet aan hoor´.
Echter heeft hij daar als papa niets over te zeggen. Lynn
is, ondanks ze dit niet bewust kan uitspreken, kleien of schilderen, heel blij
met haar papa.
De verliefde blik die ze hem dagelijks schenkt straalt ´ik
hou jou´ uit. Dus wij doen wel aan Vaderdag.
Mams dus op pad voor een leuk kaartje, wat niet eens zo makkelijk was. Tussen alle kaarten met bierglazen, sportwagens en grote teksten,
vond ik een barbecueƫnde forever friends papa-beer.
Lichtblauwe kaart met de tekst ‘jij bent de allerliefste
papa van de hele wereld’. Dat moest hem worden.
Eenmaal thuis heb ik de kaart geschreven. Een stukje
namens Lynn, ze kan wel veel, maar schrijven met 9 maanden was net even teveel
gevraagd. En een stukje namens mij.
Want ik ben ongelooflijk trots op mijn lief. Lynn kan
zich geen betere papa wensen en ik kan me geen betere vader voor mijn dochter
wensen.
Hij heeft oneindig veel geduld, strest zelden tot nooit,
elke blik naar Lynn is gevuld met liefde en hij maakt altijd tijd.
Dus voor deze superpapa moest ook nog een cadeau gekocht
worden. Want over een jaar zit zo’n geverfde hand- en voetafdruk er toch wel
in. Met een 9 maanden oude baby, en mijn motoriek, is dat simpelweg niet
haalbaar. Mission Impossible is niets bij de beweeglijkheid van mijn dochter. Maar
wat koop je voor iemand die niet houdt van Vaderdag? Parfum had hij al. Kleding
idem dito. Van lezen houdt hij niet en een sieraad ging me net even te ver voor
Vaderdag. En toen schoot het mij te binnen. We hebben sinds een paar weken een
prachtige printer. Voornamelijk voor werk, maar hij kan prachtig foto’s
afdrukken. We maken zo verschrikkelijk veel foto’s van Lynn dat we vaak de lijsten van nieuwe foto’s voorzien. En daar heb je fotopapier
voor nodig. Cadeau bedacht en gekocht.
Vaderdag was gezellig. Een ietwat verlaat ontbijtje, gekookt eitje,
vers geperste sinaasappelsap en broodjes uit de oven. Kopje koffie, en
natuurlijk de kaart en het cadeau. Reactie op het cadeau, 'Oeee nice'. Lynn vond vooral het inpakpapier erg leuk om mee te spelen en op te kauwen. Maar mijn lief vond dat stiekem toch wel leuk, zo’n
Vaderdag. Gelukkig gaan er nog vele komen, dus kan hij er alvast aan wennen.
Want iedere vader hoort een zelf gekliederd kunstwerk van
zijn kind in huis te hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten