My little sunshine

De afgelopen dagen was het heerlijk weer. Continue boven de 20 graden en wat ik persoonlijk zo lekker vind is de hele dag die stralende zon. Zodra ik mijn ogen open doe en door de gordijnen de zon zie schijnen word ik daar altijd zo blij van. Want wat is er nu heerlijker dan de dag beginnen met een lading zon? Juist, helemaal niets.
Ik zou natuurlijk geen echte Hollander zijn als ik niet iets te klagen had dus daar komt het. Want die zon is voor mij genieten, maar hoe bescherm je een dame van 10 maanden goed tegen de felle zonnestralen?

Om te beginnen smeer ik Lynn altijd goed in met de zonnebrandspray speciaal voor baby's. Het is lekker om te smeren en beschermt goed. Het enige nadeel vind ik dat het een groene kleur heeft als je het op de huid spuit. Dit resulteerde laatst in een leuke groene vlek op de witte legging van Lynn toen ik met mijn fantastische motoriek haar voeten insmeerde. Ik spuit de crème dus nu eerst in mijn hand, en smeer het dan pas uit over Lynn. Dit is sowieso handiger, Lynn kan nu niet zelf met haar handen in de creme gaan wrijven. De zonnebrandcreme is praktisch ook, want Lynn kan het er niet af halen.

Dit kan ze met haar o zo leuke zonnehoedje dus wel. Ik kocht in de lente een fantastisch rieten hoedje met een blauwe band met witte stipjes. Zo'n leuk gezicht. Vrolijk hoedje, wat haar beschermd tegen de zon. Nou daar dacht Lynn heel anders over. Toen ik het hoedje enthousiast op haar hoofd plaatste, had ze het in een seconde of 5 alweer van haar hoofd getrokken. Ik zette het natuurlijk nogmaals op haar hoofd, maar helaas. Ook deze poging mocht, na een afleidingsmanoeuvre door een speeltje te pakken, niet langer duren dan 10 seconden. Ze trok de hoed met flinke kracht van haar hoofd en begon er tevreden op te kauwen. Toch fijn dat het hoedje in ieder geval lekker smaakte. Maar hoe kon ik Lynn nu goed beschermen tegen de zon?

Grijze Dooky die bij mij aan de wagen hangt.

Ik gaf het nog niet op met de hoedjes en dacht mijn dochter te slim af te kunnen zijn. Ik kocht namelijk een simpel wit hoedje met touwtjes aan de onderkant. Zodat ik deze onder haar kin kon vastknopen en ze deze niet van haar hoofd kon trekken. Ik moest dan ook ontzettend lachen toen ze dit wel probeerde en merkte dat ze haar hele hoofd mee omhoog trok met het hoedje. Zwaar geïrriteerd waagde ze meerdere pogingen het hoedje omhoog te trekken wat natuurlijk niet lukte. Nu zou Lynn, Lynn niet zijn als ze niet nog even verder probeerde. En na een paar minuten had ze in smiezen dat ze het hoedje met een voorwaartse beweging wel van haar hoofd kreeg, inclusief het touwtje.

In de kinderwagen of maxicosi is het geen probleem. Dan laat ik mijn Dooky zakken tot de hoogte dat Lynn's gezicht in het geheel in de schaduw is. Het Dooky heeft namelijk een UV-beschermende factor van UPF50+ en filtert meer dan 97% van de schadelijke UVA en UVB stralen. Als Lynn dus in de wandelwagen zit is ze goed beschermt. Ik sluit het Dooky ook regelmatig helemaal als Lynn in slaapt dreigt te vallen in de wagen. Dan steken enkel haar benen eronder uit die ik dan apart nog even insmeer. Maar dan kan ze veilig slapen zonder te verbranden. Ik heb overigens ook de winter en regenvariant die beschermen tegen regen en kou. Handig, want je kan ze door middel van de ringen zo op en af de kap van de wagen klikken.

Ondertussen houd ik Lynn, als ze niet in de wagen zit, zoveel mogelijk uit de directe zon. Ik ga onder een parasol zitten als we naar het strand gaan en smeer regelmatig een goede laag zonnebrand. Ik vind het sneu om haar lange mouwen aan te trekken met die hitte onder het motto 'maar dan verbrand je niet'. Ze is tot nu toe nog nooit verbrand. Nu heeft Lynn het grote voordeel dat ze een lichte getinte huid heeft meegekregen van haar pap. Hierdoor heeft ze in no time een jaloersmakend kleurtje gekregen waar ik met een hele zomer bakken niet bij in de buurt kom. Het komt dus wel goed met mijn eigen little sunshine.