Bijna jarig

Nog een paar nachtjes en dan is het zover. Lynn wordt 1 jaar. Ongelooflijk! En met dat ene jaar wordt er direct een blik clichés open getrokken. De tijd is werkelijk omgevlogen, en dat is ook echt zo. Nog nooit ging een jaar zo snel als het eerste levensjaar van Lynn. Geniet van elke dag want voordat je het weet studeert ze af, nou ja bij wijze van spreken dan. Maar jemig wat gaat het hard. Kon ze vorige week net los staan voor een paar tellen en een stap, zet ze deze week gericht een aantal stappen en doet ze dit de hele dag door. Al maanden proberen we haar zelf haar fles vast te laten houden, staat ze gister ineens quasi nonchalant met één hand los te drinken.

En met die eerste verjaardag in het zicht, begint stukje bij beetje de organisatorische planning. Want zo'n eerste verjaardag is natuurlijk niet niks. De slingers zijn inmiddels opgehaald en aangeschaft. De taart wordt gemaakt. Nu hoef ik alleen nog maar zelf twee taarten te maken, alle boodschappen in huis te halen, het huis op te ruimen en vooral blijven ademen. Wat door de verkoudheid die Lynn mij cadeau deed nog best een uitdaging is. Die taarten kan ik natuurlijk ook gewoon bij de Hema halen, zoals mijn collega opperde. Maar ik vind een eigengemaakte appeltaart toch het lekkerst.

De uitnodiging heb ik ruim van tevoren de deur uit gedaan. Uiteraard met een leuke foto van Lynn en afbeelding van Nijntje. Want zonder Nijntje geen verjaardag. We zullen de dag feestelijk openen met 'Nijn is jarig'. Wel leuk dat we het woord Nijn kunnen overschreeuwen met 'Lynn'. Dat is tenslotte ook de echte jarige. Niet iedereen kan komen helaas. Maar misschien ook wel prettig, want zo groot wonen we nu ook weer niet. En met alle kinderen die meekomen wordt het sowieso wel een drukke bedoening ben ik bang. Overigens vind ik 4 tot 5 kinderen al een drukke bedoening. Dus dat wordt nog lachen.

Mijn motto de komende dagen! 

Van de afdeling versiering en accessoires moet ik nog ballonnen aanschaffen. Ik heb wel al het cijfer 1 gekocht voor op de taart. Hoedjes hoef ik niet te kopen, want Lynn trekt alles wat op haar hoofd wordt gezet er met een sneltreinvaart weer af. Ik heb wel een speld met het cijfer, net als de slinger ook van Viebels. Die kan ik mooi op haar shirt of jurk spelden. Want ik heb nog geen speciale outfit aangeschaft.
Nu heeft Lynn een uitgebreide garderobe, dus ik ga eerst even spitten in de kast. Maar misschien toch nog last minute iets van een jurkje.

Ik zit daarnaast nog met het dilemma eten en drinken. We hebben bewust de verjaardag in de middag gepland omdat Lynn anders tussendoor ook zou moeten slapen. Als het een te lange dag is, is dat voor niemand leuk maar vooral niet voor Lynn.
Maar wat serveer je naast koffie, thee, limonade en drie soorten taart? Moet je ook zorgen voor een wijntje en bier? Een blokje kaas en worst? Ik wil niet de hele dag in de keuken staan, maar wil ook niet dat er buiten de taart om niets anders is. Zo'n verjaardag is niet één twee drie geregeld, dat blijkt maar weer.

Mijn lief begint dan altijd te roepen dat ik mij niet zo druk moet maken. Komt allemaal wel goed en maak het jezelf niet moeilijk. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want hoe je het ook went of keert, zo'n verjaardag is toch spannend. De allereerste echte verjaardag. Ik kan mij van mijn eigen eerste verjaardag werkelijk niets meer herinneren. Dus ik denk ook niet dat Lynn dat zal hebben. Maar ik hoop dat ze een leuke dag heeft. De cadeaus zijn binnen. Dat was ook nog zo'n puntje, wat geef je een éénjarige cadeau terwijl ze in principe nu al meer bezit dan ze mee kan spelen. We hebben wel iets leuks gevonden gelukkig.

Nog een paar dagen en dan is het een jaar geleden dat ik moeder werd. Ook zoiets bijzonders, want ik kan me geen leven zonder Lynn meer voorstellen. Terwijl ik het toch echt 27 jaar zonder heb gedaan. Al een jaar heb ik samen met mijn lief de verantwoording voor onze kleine dame. Bijzonder hoe dat er ineens is, en niet meer weg te denken is. En nu dus blinde paniek voor de eerste verjaardag. Ik moet natuurlijk zorgen voor goed fotomateriaal zodat ik later haarfijn kan laten zien hoe leuk het wel niet was. Zolang de tent niet wordt afgebroken zal dat best in orde komen denk ik zo. In het ergste geval zit de taart tegen het plafond en houdt Lynn niet van alle drukte. Keep calm and sparkle on lijkt mij de beste remedie.