Een aantal weken, van de 8e tot en met de 16e week, van mijn zwangerschap heb ik urine opgevangen en dat in flessen gedaan. Het gaat niet om de urine, maar de stof die erin zit. Tijdens de zwangerschap maak je hCG-hormoon aan. Dit hormoon wordt dan uit de urine gewonnen en verwerkt in medicatie die gebruikt wordt bij vruchtbaarheidsbehandelingen. Kortom, je helpt er een vrouw mee die minder makkelijk zwanger kan raken. Niet één op één, maar je kan toch bijdragen aan dat proces. Een proces dat je niemand gunt omdat het betekent dat zwangerschap geen vanzelfsprekend iets is. Maar een proces waarvan het o zo belangrijk is dat het bestaat. En zonder natuurlijk hCG-hormoon is de kans van slagen aanzienlijk minder.
Dus ik heb geplast voor mijn leven. Nu is dat tijdens de zwangerschap geen probleem, ik moest bij elke 5 druppels zeker naar het toilet. Opvangen in een beker, beker overgooien in een fles. Na een week de flessen buiten zetten. Die werden dan keurig opgehaald en ik kreeg daarvoor in de plaats weer een kratje lege flessen. In het begin durfde ik nog te denken, wat een gedoe. Maar het is pas een gedoe als je niet zwanger wordt en je erachter komt dat je andermans hormonen nodig hebt. Niet zeuren dus dacht ik, en plassen voor een heel goed doel.
Het bekende logo van Moeders voor Moeders |
Maar er zijn dus genoeg stellen waarbij dat niet lukt. Waarbij ze na jaren proberen in aanmerking komen voor zo'n schreeuwend dure behandeling. En dan is het natuurlijk geweldig als daar zoveel mogelijk natuurlijk hCG-hormoon in zit.
Voordat ik zwanger was stond ik er niet zo bij stil. Ik was niet bezig met het geluk dat zwangerschap en kinderen krijgen heet. Maar toen ik zwanger was gunde ik het een ieder ander! Het is iets ongelooflijk bijzonders. Al eeuwen planten mensen zich voort, maar als je zelf zwanger bent staat de wereld op zijn kop. Het is een gevoel dat moeilijk te beschrijven is, maar dat ik iedere moeder in spé gun.
Ik had zelf een vrij kwaalloze zwangerschap, zeker de eerste maanden. Ik weet niet of je er puf voor hebt om in een potje te plassen als je de halve ochtend al boven het toilet hing.
Aan de andere kant zouden vrouwen die niet zwanger kunnen worden graag ruilen met de misselijke toestand. Je bent namelijk zwanger en zij (nog) niet. Ik weet wel dat als ik niet zwanger zou kunnen worden, ik ook zou willen dat andere vrouwen hun hCG-hormoonvolle urine zouden afstaan zodat mijn medicatie er beter en succesvoller van werd.
Wat ik zelf jammer vond, was dat ik het per ongeluk tegenkwam, Moeders voor Moeders. Als ik eerder had geweten dat ik met mijn urine andere mensen kon helpen, had ik dat eerder gedaan. Vandaar mijn soort-van-pleidooi voor Moeders voor Moeders. Het is belangrijk dat iedereen weet dat het bestaat.
Een ieder moet natuurlijk zelf weten of ze eraan meedoet. Maar dan is het in ieder geval bekend.
Verbeter de wereld begin bij jezelf was ooit een bekende slogan. Wel toepasselijk, want met iets kleins als een plas, kan je een ander het wonder schenken dat je zelf ook zult krijgen of inmiddels hebt gekregen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten