First words

Heerlijk, op de bank met mijn lief. Even bijpraten want in alle hectiek komen we daar niet altijd aan toe. We hebben allebei een vol programma. Ik werken, hij werken, ik hardlopen, hij voetballen, ik slapen, hij slapen. Dus als we dan samen op de bank hangen vind ik het fijn om bij te praten. Afspraken die gaan komen, hoe het zit op mijn werk en mijn website waarvan ik het domein heb geregistreerd voor mijn pas ingeschreven bedrijf. Zijn voetbalperikelen, mogelijk nieuwe klanten en de planning van de woningbouw voor de aanleg van de centrale verwarming. Kortom, voldoende gespreksstof.

Ik begin met mijn perikelen van de website voor mijn 6 dagen oude bedrijf. Mijn lief heeft al een mooie site voor zijn bedrijf dus hoe had hij dat ook alweer geregeld toen? Ik heb inmiddels flink wat informatie van de profs die ook mijn domein registreerden en heb elders nog navraag gedaan. Ik ben bezig een opsomming te maken, begint Lynn te tetteren. Letterlijk tatatatatata. Ik probeer eerst mijn verhaal nog af te maken, maar ze gooit haar volume dusdanig omhoog dat ik maar stop met praten.

Ook omdat ik dubbel lig, net als mijn lief die zijn lachen niet in kan houden. Mevrouw heeft werkelijk, net als haar moeder, hele verhalen te vertellen. Dat is wel duidelijk. Van bwabwabwabwa tot pffffff en tatatata. Ze tettert aan één stuk door. Ook hier zal ik niet te beroerd zijn om toe te geven dat ze dit van mij heeft. Ik heb ook nog wel eens, volgens mij lief altijd, de neiging om aan één stuk door te tetteren. Maar ik heb doorgaans ook zoveel te vertellen. Maar nu wordt ik dus geconfronteerd met een klein tettermonster dat mij de mond weet te snoeren.

'Mama' vind ik goed genoeg.

Het leukst vind ik nog dat ze niet tegen ons praat. Ze staat op de bank, tussen ons in, met de afstandbediening in haar handen een hele verhandeling te houden tegen de televisie. En het is menens zo te horen. Mijn lief en ik blijven lachen, maar ze kwebbelt vrolijk door. Ik zeg tegen mijn lief dat ik bang ben voor de tijd dat ze echte woorden gaat zeggen. Dat ze zinnen kan maken en ons kan roepen of tegen ons kan praten. Want zoals het er nu uit ziet, stopt ze dan werkelijk nooit meer met praten.

Aan de andere kant kan ik mij ook verheugen op de eerste echte woorden. Ze zegt nu wel eens mamamama en papapapa, maar niet omdat ze het tegen haar pap en mam heeft. Het zijn klanken. Nee een echt eerste woordje heeft ze nog niet gezegd. Afgelopen zondag zou ze volgens haar grootste vriend bij voetbal 'bal' gezegd hebben. Maar later zou Lynn ook 'glijbaan' gezegd hebben, dus ik had zo mijn twijfels. Als ze straks echt gericht woorden kan zeggen, dat lijkt mij te gek. Zo maakt ze steeds kleine sprongetjes die allemaal even leuk zijn.

Lynn begrijpt wel bepaalde woorden. Zo kan je haar verschillende dingen laten pakken. Ze begrijpt de woorden bal, aap, Nijntje (uiteraard), speen, fles, papa, mama, Sam en Pien. Broodje en koekje zijn favoriet want ze is dol op eten. We gooien regelmatig een bal of aap door de kamer om vervolgens te vragen waar deze is. Ze kruipt of loopt, als een pinguïn, door de kamer en pakt wat wij vragen. Eigenlijk zielig, maar het is zo leuk dat ze de woorden herkent en er vrolijk achteraan hobbelt. Straks roept zij de woorden is het de bedoeling dat wij het pakken. Nu kan ze alleen hevig wijzen naar iets dat ze graag zou willen hebben.

Het mooist is als je vraagt waar Lynn is. Dan slaat ze haar handen voor haar ogen en spiekt stiekem tussen haar vingers door of je haar wel ziet. Ik haal dan altijd haar handjes weg, of ze houdt ze zelf omhoog, en roep dan 'Kiekeboe'. Ze deed dit van de week bij mijn ouders, die niet begrepen dat ze kiekeboe speelde. Kan ze eindelijk een trucje, snappen je opa en oma je niet. Als dat maar geen trauma wordt. Totdat Lynn haar eerste woordjes zegt blijven wij trouw speelgoed door de kamer slingeren om vervolgens te vragen of zij misschien weet waar het is. Het moment dat ze het speelgoed als een ware trofee omhoog houdt is werkelijk geweldig. Wij roepen 'jeeeeeej' en zij gooit haar armen in de lucht. Zo blij als een klein kind.