vrijdag 25 oktober 2013

It's a beautiful day

Je hebt wel eens van die dagen, die kloppen gewoon. Gister was zo'n dag. Lynn werd om 9.15 uur wakker na een nacht doorslapen. Op het flesmoment om 4.00 na, had ze vanaf 21.30 uur geslapen. Het ritme dat mijn lief en ik erin proberen te krijgen lijkt steeds beter te gaan. Om 9.15 lekker keutelen en boterhammen maken. Mijn lief vertrekt voor werk, ik ontbijt samen met Lynn. Zij een boterham hagelslag, ik één met hagelslag en één met pindakaas. Koppie thee en fles water erbij, radio aan op de achtergrond. Na de boterham, een banaan voor Lynn. Het zit er weer allemaal in voor de ochtend.

Na het ontbijt, zo tegen 10.00 uur, lees ik het bericht van mijn vriendin. Of ik tijd heb voor koffie. Er stond helemaal niets op het programma, dus heel gezellig onverwachts koffie drinken. Na heen en weer te hebben bericht besluit ik het huis een sopje te geven. Eerst alles afnemen waarop Lynn nog leuk in de rondte dartelt. Met stofzuigen heb ik haar even in haar ledikant gezet. Stofzuigen met een huilend kind aan mijn been is lastiger dan je zou denken. Na het stofzuigen haal ik Lynn weer uit haar ledikant en dweil de hele boel. Lynn stampt leuk met haar blote voetjes over mijn net gedweilde vloer. De hoop op een langdurig opgeruimd en schoon huis heb ik allang laten varen.

Ik zoek, samen met Lynn, haar kleding uit voor vandaag. Wat inhoudt dat ik kleding van de haakjes haal en zij een plank lager alle schoenen uit de kast gooit die ze te pakken krijgt. Met veel lawaai is ze op haar manier druk aan het ordenen. De keuze is gevallen op een witte tregging, legging met print van broek, en een leuke blauw-witte blouse. We kregen dit een tijd geleden van mijn vriendin, maar toen paste ze het nog niet. Zilveren schoentjes eronder en een ontploft hoofd met krullen. Lynn is klaar voor vandaag. Het zonnetje schijnt al de hele ochtend. Het lijkt een mooie dag te worden.



Ik spring snel onder de douche en kleed mij aan. Lynn moet weer in het ledikant want alleen in de woonkamer bivakkeren voor een kwartier is nog geen optie. Lynn speelt daarna lekker in de woonkamer met haar boekje van Nijntje en haar bekers. Zo tegen 12.30 eten we een middagboterhammetje. Zij met kaas, ik één met ham en één met kaas. Lynn een fles water, ik een glas water. Al tetterend en swingend op de muziek eet ze haar broodje op. Als toetje een peer, voor ons allebei. De vitamientjes zijn weer binnen. Als mijn vriendin belt om koffie te drinken is Lynn te moe om nog te kunnen staan. Die leg ik meteen daarna in bed waarop ze in direct in slaap valt.

Buiten is het heerlijk. Met mijn vriendin en haar dochter van ruim een jaar wandelen we door de Cronjé. Ik wilde wol kopen zodat ik een nieuwe sjaal kan breien. Ook een aanbieding luiers wilde ik niet laten lopen. Na alle winkels gehad te hebben sluiten we af met koffie en taart bij Tante Sientje. Heerlijk om even bij te kletsen. Wat we tien jaar geleden dagelijks deden, moet tegenwoordig gepland worden. Maar daarmee is het wel extra gezellig als je elkaar dan ziet. Na de koffie en taart is de kleine van mijn vriendin moe van al het wandelen dus gaan we op huis aan.

Als ik thuis kom slaapt Lynn nog. Maar zodra mijn lief 10 minuten later de deur achter zich dicht trekt voor een klus wordt mevrouw meteen wakker. Ik haal Lynn uit bed en besluit nog even naar de bieb te lopen. Op weg naar de bieb pomp ik de banden van de kinderwagen op bij het tankstation. Bij de bieb haal ik nieuwe leuke boekjes met eerste woordje en boekjes die ze kan schuiven. Op de weg terug door het park lopen we even binnen bij de kinderboerderij. Lynn is onder de indruk van de geiten en vele vogels. De varkens lijkt ze een beetje eng te vinden. Daarna nog even van de glijbaan bij een speeltuintje iets verderop. Lynn heeft lol, en wat is het heerlijk weer.

Als we weer thuis zijn relaxen we samen op de bank. Lynn hangt lekker tegen mij aan. Mijn lief komt onverwachts toch nog even thuis en geeft Lynn de eerste happen van haar avondeten. Ik kookte intussen mijn eten en dineer vrolijk verder met Lynn als mijn lief vertrekt voor een pot voetbal. We eten nog een mandarijntje toe. Na het eten vouwen we de was. Nou ja, ik vouw en Lynn gooit het weer omver. Als ik om 20.15 de tanden van Lynn poets, valt ze bijna om van vermoeidheid. Ik kan haar zo wegleggen in bed. Ze geeft nog een paar keer een huil, maar valt in diepe slaap. Ik heb de rest van de avond voor mijzelf. Kortom, het was een heerlijke dag en ik heb ervan genoten.

Geen opmerkingen: