Decemberpaniek

Druk, druk, druk. Nou zeg maar gerust tegen het hysterische aan. Mijn agenda zit niet vol, hij staat op het punt te ontploffen. Ieder jaar in december is het weer raak, teveel afspraken, teveel werk, teveel kerstborrels en kerstdiners. Dat ik dan tussendoor ook nog wil sporten, boodschappen moet doen en de cadeaus dien te organiseren, dat staat niet eens in de agenda. Ieder jaar dezelfde drukte en na 28 jaar lukt het mij nog altijd niet om dit beter te stroomlijnen. Het komt er feitelijk op neer dat ik vanaf half december als een kip zonder kop rondloop en volhardend blijf roepen dat de kerst zo gezellig is. Maar in werkelijkheid is het toch altijd wel lekker als het weer gewoon januari is, na alle Nieuwjaarsborrelellende.

Die decemberpaniek, waar zit het hem nou in? Dat vroeg ik mij van de week af. Hoe komt het nu dat ik jaar in jaar uit altijd het idee heb achter de feiten aan te lopen? En met een rondlopende Lynn nog meer dan anders. Want als ik dan eenmaal thuis ben, kom ik nog nergens aan toe.
Het begint bij mijn werkrooster. In verband met de vakantie, zijn de bewoners allemaal thuis. Hierdoor draai ik geen 16-9 diensten maar 12-12. Voor mijn dienst vind ik het altijd lekker om rustig aan te doen, ik moet dan te slotte nog de hele dag. Maar de volgende dag gaat zo snel. Dan is het al 12.30 als ik thuis kom en dus de halve dag verdwenen.

Naast dat werkrooster, zijn er natuurlijk de kerstdiners. Deze zijn in twee categorieën te verdelen. De kerstdiners op de twee officiële kerstdagen en de kerstdiners die buiten deze dagen vallen. Ik heb dit jaar 3 kerstachtige diners die buiten de kerstdagen om gepland staan. Waarvan ik er inmiddels al eentje heb gehad. Het nadeel van deze dagen is dat een ieder, ik dus ook, iets mee dien te nemen naar zo'n kerstdiner. En dat is waar het mis gaat. Ik ben te enthousiast, roep te snel en creëer uiteindelijk een klap werk voor mezelf. Alsof ik het nog niet druk genoeg had.

Bij het verdelen van de gerechten en gangen denk ik nooit goed na. Ik roep dan met mijn overvolle hoofd doodleuk dat ik wel een gevuld paprikaakje maak voor het kerstdiner en voor een lunch wel even cupcakes bak en fruitsalade maak. Ik vergeet dan altijd dat ik op de dag zelf moet werken, ik Lynn heb rondlopen en mijn lief werkt of ik simpelweg niet thuis ben. Gevulde paprika's maken is een klus, maar helemaal als ik tegelijkertijd een jonge dame van 15 maanden moet entertainen. Lynn eet overigens na deze kooksessie wel paprika. Dus zo heeft elk nadeel ook zijn voordeel. Als je dan 's avonds aan het diner zit en ziet dat een ieder lekker van de paprika's eet is het het zeker waard.

Zo ook met een lunch op het programma voor vandaag met vriendinnen. Iedereen maakt iets, leuk. Ik riep cupcakes en fruitsalade. Dat ik tot 12.00 werk en om 13.00 de lunch heb was ik even vergeten. Gelukkig kon ik op mijn werk één en ander maken, maar dat zijn van die momenten dat ik daar dus niet bij stil sta. Voor tweede kerstdag bij mijn schoonouders heb ik ook gezegd dit jaar iets te maken. We, lees mijn lief, zijn inmiddels op een leeftijd dat je als 'kind' ook je bijdrage mag leveren aan het kerstdinerbuffet vind ik. Dus ga ik een taartje of twee maken gezien het aantal mensen dat komt. Op zich een redelijk goede keuze. Ik had natuurlijk ook gewoon salade kunnen zeggen, maar dat bedenk ik altijd te laat.

Ook heb ik van mijn werk deze week een kerstmatinee waar ik dan ook mijn kerstpakket kan ophalen. Dat vind ik dan altijd wel weer erg leuk. Traditiegetrouw liggen alle kerstpakketten en cadeaus onder de boom tot eerste kerstdag. Dan pakken we altijd alles uit. De cadeaus liggen er overigens nog niet en ik heb zeer beperkt de tijd om deze nog in te kopen. Komende week, lees drie dagen, gaat het erop aankomen. Van tevoren precies weten wat ik wil kopen en dan in pakweg een uurtje tijd alles inslaan. Ik ben benieuwd of het ook echt zo werkt. Vorige jaren liep ik uren te struinen op zoek naar de juiste cadeaus. Het zal dit jaar iets georganiseerder moeten verlopen. Al bedenk ik mij nu dat morgen de winkels ook open zijn, dat scheelt. Op Social Deal zag ik net een aanbieding van 8 yogalessen voorbij komen, misschien een goed cadeau voor mij om na deze weken weer even bij te kunnen komen.

Op het drukke programma staan ook dingen waar ik mij nu al enorm op kan verheugen. 24 december ga ik natuurlijk mijn jaarlijkse ik-mag-eenmalig-omdat-toch-niemand-mij-kan-horen-uit-volle-borst-kerstliedjes-zingen moment pakken. Glühwein, kerstmuziek en ikzelf die mijn verschrikkelijke geluid zonder schaamte ten gehore breng, genieten geblazen. Ook heb ik nu al zin in de sjoelwedstrijd bij mijn ouders. Ieder jaar weer fanatiek en zo gezellig. Tweede kerstdag de hele familie van mijn lief, ook erg gezellig. Kortom, de kersthysterie is ook leuk. Ik bedenk mij nu net dat ik de kerstkaarten nog niet geschreven heb, eens zien of dat nog gaat lukken voor de kerstdagen. Maar de boom staat nog altijd overeind en de kerstmuziek staat de hele dag op. Wat wil een mens nog meer?!