woensdag 8 januari 2014

Creatief met kurk

Creativiteit is iets wat bij mij is vergeten of overgeslagen toen ik gemaakt werd. Ik zeg altijd dat ik zo creatief ben als een stoeptegel. Dit houdt logischer wijs in dat ik alles behalve kunstzinnig ben. Dit is al van jongs af aan zo. Ik kan best binnen de lijntjes kleuren of figuren prikken, maar alles waar een creatieve geest bij nodig is blijft een obstakel. Je zou het ook een trauma kunnen noemen. Altijd het knutselwerk dat er het minst gezellig uitzag. Het meest ingestorte kunstwerk van papier mache, was altijd van Mirjaan. Mijn ouders hebben nog altijd een kleien pennenbakje op het bureau staan dat ik heb gemaakt. Het enige dat ooit leek op wat het voor moest stellen. Waarschijnlijk ook de reden dat het zo gekoesterd wordt.

Maar goed, ieder heeft zo zijn sterke en minder sterke kanten. Ik ben van mening dat ik een stuk creatiever met woorden ben. Gedichten, blogs, boekjes, als het maar om woorden gaat. Ik kan er helemaal in opgaan. Maar ik geniet net zo van schilderen, tekenen of knutselen als je dat nog zo mag noemen op mijn leeftijd.
Ik vond het leuk om van Lynn een mooi fotoboek te maken. Foto's plakken, teksten erbij schrijven. Leuk om ook al die herinneringen weer op te halen. Ze is pas 16 maanden, maar het lijkt soms zo lang geleden dat ze zo klein was.

Ik ben benieuwd of Lynn creatief is. Als ze de genen van haar vader heeft dan zit dat wel snor. Mijn lief is een grandioze tekenaar, al vindt hij zelf van niet. Maar is dat niet met alle kunstenaars het geval? Ik heb wel eens een tekenblok gekocht onder het motto, je hebt nu het materiaal dus geen excuus om niet te tekenen. Het had geen effect. Eeuwig zonde zeg ik altijd. Dan heb je de gave dat je prachtig kan tekenen, doe je het niet. Mijn lief tekende wel zijn eigen bedrijfslogo wat er uiteraard te gek uit ziet. Het heeft volgens mij ook met perfectionisme te maken. Als een tekening niet perfect is, dan is het de moeite niet. Maar dan zou dit betekenen dat ik nooit zou gaan tekenen. Loslaten dus dat perfectionisme.



Mijn eigen gemaakte herinneringen-pot.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook perfectionistisch van aard ben. Ik verscheurde ooit simpele 'to do' lijstjes omdat ik niet netjes schreef of hetgeen doorgestreept was te slordig was. Dus als het gaat om oneffenheden in een tekening kan ik het mij voorstellen dat dit storend is. Maar aangezien ik toch al geen aanleg had, is juist het feit dat het niet perfect is misschien wel kunstzinnig bedacht ik van de week. Ik heb wel vaker van die bevliegingen. Tekenen en knutselen moest het gaan worden had ik mij bedacht.

Ik zag van de week op de blog van Infinity Lifestyle dat ze een glazen pot maakte met glitters en krijtverf om herinneringen in te bewaren. Ik ben dol op dat soort dingen. Het ziet er natuurlijk makkelijk uit op de foto's. De blogster schrijft dat ze slechts enkele handelingen verrichtte om de pot te maken. Maar gaat het werkelijk zo makkelijk? Ik zag al rampscenario's voor mij. Glitters overal behalve in de pot, krijtverf tot op mijn voorhoofd en Lynn als één groot glitterkrijtbord. Maar niet geschoten is altijd mis. Ik besloot een eigen variant te maken.

Zoals ik van de week schreef blijven voornemens slechts voornemens als je geen concreet doel maakt. Mijn doel werd het maken van een glazen pot voor al mijn herinneringen komend jaar. Ik kocht stiften, potloden en een het Flow Book for paper lovers, een boek gevuld met kaartjes, enveloppen, inpakpapier, stickers en nog heel veel meer. Ik heb een absolute voorliefde voor agenda's en boekjes om in te schrijven, dus zit ik met dit boek helemaal goed. Daarnaast had ik al eerder foto's van afbeeldingen laten drukken die ik ook in de pot kon doen. Ik had nog wat lint en grote glitters, dus ik ging knutselen heen.

Eenmaal aan de gang bleek ik, los van het feit dat ik het heel erg leuk vond om lekker te knippen en plakken, nog best een gezellig ogende glazen pot te hebben gemaakt. Mijn eigen variant van de herinneringen-pot. Het is geen meesterwerk, maar het is een begin! En ik ben er best trots op. Mijn lief complimenteerde mij dat het er leuk uitzag. Al was het alleen maar voor je moeite. Als ik niet oefen dan word ik er nooit beter in.
Ik ben nu denkende wat voor een nieuw project ik kan gaan maken. Misschien iets met de afmeting van Lynn's handen of een leuke collage. Ik heb in ieder geval de smaak te pakken.

Geen opmerkingen: