Ik ging fanatiek sporten en anders eten. Het zandloperdieet wat niet perse een dieet is, maar een eetwijze. Dit lukte aardig en ging mij goed af, totdat ik in mijn eetpatroon achteruit ging. Geen brood eten was toch lastiger dan ik dacht. Want als je druk bent met een rondrennende dreumes dan is een boterhammetje snel gemaakt en opgegeten. De salades die ik als lunch maakte waren een stuk bewerkelijker. Ik at uiteindelijk minder van wat gezond is en meer van wat ongezond is. Elke dag wel een stuk chocolade en 's avonds een nootje of wat chips.
Vorige week was ik het zat. Ik was begin van de maand ziek geweest. Hierdoor heb ik niet kunnen sporten en raakte het ritme dat ik met sporten nog wel had ook kwijt. Van drie keer per week sporten naar niets. Die week dat ik ziek was, een niet geheel onlogisch gevolg. Maar toen ik weer beter was vond ik het moeilijk om het weer op te pakken. Ik was lang verkouden waardoor ik doorgaans weinig puf had. Lynn werd ook ziek wat dan weer voor korte nachten zorgde met weinig nachtrust. Het was een fijne vicieuze cirkel waar ik in beland was, mede door eigen toedoen.
 |
| Mijn motto tijdens het hardlopen. Ik ga niet hard, maar ik ga wel. |
In eerste instantie vond ik het allemaal wel prima. Jammer dan dat ik minder in vorm was en mijn conditie flink achteruit was gegaan. Jammer dat die broek weer strakker zit. Jammer dat die onderkin weer langzaam aangroeit en ik elke avond trouw die chocolade naar binnen blijf proppen. Maar het is natuurlijk belachelijk. Eeuwig zonde om een jaar van opbouwen zo snel naar de filistijnen te helpen. Heb ik de grootst mogelijke moeite gedaan om te gaan hardlopen en af te vallen, is het in een tijdsbestek van een maand of twee geheel teniet gedaan.
Het roer moest dus om, en flink ook. Om te beginnen ben ik sinds vorige week op dinsdagavond gaan sporten met een vriendin, dat motiveert extra. In een groep sporten gaat toch makkelijker dan alleen. En sinds afgelopen zaterdag heb ik weer een ritme te pakken. Ik heb ook meteen mijn eetpatroon aangepast en eet volgens de zandloper, behalve bij het avondeten. Het is voor mij onhaalbaar om geen pasta, rijst en aardappels te eten. En ik ben er inmiddels wel achter dat ik beter iets kan doen wat ik wel vol kan houden dan iets wat ik net aan een week of twee volhoudt.
De ochtend start ik met havermout of sojayoghurt. 's Middags eet ik een salade en avondeten zo gezond mogelijk. Veel groenten, vis en kip. Tussendoor eet ik veel fruit. Ik knaag me een slag in de rondte op wortels en komkommer. Allemaal lekker en dus prima vol te houden. Ik vind het alleen knap lastig om 's avonds niets meer te eten. Geen koekje, snoepje, nootje, chipje of chocolaatje. Ik heb gisteravond voor het eerst niets gegeten en dat ging prima. Als ik de neiging had pakte ik mijn kopje thee met beide handen vast. Dan heb je niet de mogelijkheid om iets te pakken. Het blijkt maar weer dat aanleren makkelijker gaat als het afleren van mijn gewoontes.
Ik heb zaterdag gesport bij mijn vaste groep en zondag en maandag boven verwachting 4,5 km hardgelopen. Vanavond weer aan de bak met mijn vriendin en dan zit de eerste week er weer op. Want ik wil in de lente dan wel zomer toch knap voor de dag komen. En het voelt lekker om fit te zijn en te sporten. Ik zal nooit een maatje 36 worden, maar dat hoeft ook niet. Maar een strak lijf in mijn eigen maat is haalbaar en daar ga ik voor. Nu nog een beetje balans zien te vinden tussen de juiste hoeveelheid beweging en mijn voeding. Maar ik heb een begin gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten