Voeding, het is wat. Vroeger, twee jaar geleden, hield ik mij niet zo bezig met voeding. Ik at gewoon wat ik lekker vond, had altijd dezelfde maat en sportte weinig. Toen ik zwanger was mocht ik logischerwijs van alles niet eten in verband met de kwetsbaarheid van de baby. Toen Lynn eenmaal geboren was, kon ik alles weer eten, maar mijn vorm was ver te zoeken. Mijn zelfde maatje lag vast verstopt bij mijn figuur, onvindbaar waren ze. Ik was ook gestopt met roken, dus misschien ook daardoor aangekomen. Maar ik wilde van die kilo's af en mijn figuur terug, al was het maar voor een deel. Dus besloot ik dat er iets moest gebeuren. Sporten en gezonder eten.
Nu ruim 1,5 jaar na Lynn's geboorte weet ik het niet zo goed meer met al die voeding. Wat mag nu wel en wat mag nu niet. Voor mij, maar ook voor Lynn. Je leest, hoort en ziet zo enorm veel dat ik langzaamaan de draad een beetje kwijtraak. Lynn kreeg de eerste weken van haar bestaan borstvoeding. Toen mijn borstvoeding verdween ging ze over op de poedermelk. Met de eerste hapjes at Lynn potjes maar ook verse groenten. Ditzelfde geldt voor fruit. Je hebt mensen die dan steevast roepen dat hun kind nooit eten uit een potje kreeg. Ik ben een fulltime werkende moeder die het af en toe heel praktisch vond dat mijn kind beide at. Lynn eet tegenwoordig met ons mee, dus het potjesconflict is daarmee verdwenen.
Het volgende ontstaat echter. Want wat geef je je kind nu wel en niet? En wat eten mijn lief en ik zelf?
Ik eet al een aantal maanden gedeeltelijk volgens de voedselzandloper. Een eetwijze, geen dieet, die beoogt dat mensen langer en gezonder leven. Een mooi uitgangspunt lijkt mij. Je mag eigenlijk alles eten, alleen adviseren ze minder te nemen van bijvoorbeeld rood vlees en koolhydraten. Mijn lief begint echter al te stuiteren als ik iets roep ik de trant van biologisch, verantwoordelijke voeding en volkoren producten. Ik moet dan altijd denken aan Marcus uit 'About a boy' die per ongeluk een eend dood gooit met een zelfgemaakt verantwoord brood van zijn moeder. Hoe combineer ik dit alles tot een verantwoord voedzaam maar vooral niet hysterisch eetpatroon waarbij zelfs mijn lief akkoord gaat?
We hebben het er van de week eens over gehad, mijn lief en ik. Hoe willen we eten, wat willen we binnen krijgen en wat vooral niet? Overigens wordt mijn lief hier doorgaans vrij opstandig van. Ik wil graag biologischer eten dan we nu doen. Het is soms bespottelijk duur maar de dieren hebben doorgaans een beter leven gehad waardoor de kwaliteit van het vlees dat je binnen krijgt hiermee ook beter is. Maar van die biologische producten, heb je ook weer producten die suggereren beter te zijn voor de dieren maar dit helemaal niet zijn. Zo kocht ik altijd vrije uitloop eieren, dat klonk verantwoord. Echter blijkt bij deze kippen ook de snavel afgebrand te worden omdat ze elkaar anders pikken vanwege ruimtegebrek. Ik koop dus nu rondeel eieren omdat de situatie voor de kip dan het beste is. Het is dat ik moeilijk een kip op een balkon kan houden, want dat is misschien wel de beste optie.
Ik hoorde laatst over OER-voeding. Terug naar de oertijd. Toen er geen obesitas bestond, geen ziektes en geen koelkast. Dat je werkelijk iets moest doen, een dier vangen, om je voedsel te kunnen eten en het anders met groenten moest zien te redden. Wij hebben een koelkast op korte afstand. Het scheelt een hoop inspanning en loopwerk. Als ik met mijn motoriek in de oertijd had geleefd, was ik graatmager geweest denk ik. Wat dat betreft ben ik blij dat ik niets hoef te vangen maar het gewoon kan kopen. Jezelf volproppen hoeft daarentegen natuurlijk niet.
Volgens de OER-methode eet je ook maar 1-2 keer per dag wat ik echt schrikbarend weinig vind. Ik ga al van mijn stokkie als ik in de ochtend niets eet. Maar dit schijnt te wennen en te maken te hebben met de koolhydraat en vetverbranding. Ik besloot dat dit voor mij een stap te ver is.
Je hebt tegenwoordig ook nog de categorie superfoods. Megagezonde producten zoals gojibessen en chiazaad. Het zijn kostbare producten en niet altijd even smakelijk vind ik zelf. Volgens het voedingscentrum, die de schijf van vijf adviseert, zijn de superfoods niet wetenschappelijk bewezen op de effecten die ze claimen te hebben. Kortom, wie moet je nu geloven en wat is nu daadwerkelijk gezond?
Ik heb besloten er een eigen variant van te maken. Een waar Super-OER-Zandloper-schijfvanvijf-foodingspatroon. Ik houd het voedingscentrum aan wat betreft de voeding van Lynn met waar kan volkoren producten. Mijn lief doet hier, zonder dat het hardop gezegd wordt, aan mee. Behalve dan de volkoren pasta en rijst. Wel eet hij witte bolletjes en Turkse brood. Dat vindt geen enkele voedingswijzer goed, maar is wel favoriet bij mijn lief. Met zijn kontje moet dat makkelijk kunnen. Als ik zijn kontje had gehad, was ik waarschijnlijk nooit zo bewust gaan letten op mijn voeding. Ik ben meer van de groenten, salades, vis, gevogelte, fruit en noten. We drinken veel water en ik ben dol op groene en witte thee. Kortom, een voedingspatroon waar volgens mij alles wel in zit. We zien er alle drie gezond uit en voelen ons top. Dat is het allerbelangrijkste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten