Time management

Tijd is doorgaans een gegeven waar ik niet genoeg van heb. Een chronisch tekort kan je het wel noemen. Naast het chronische tekort aan tijd, vliegt de tijd die ik wel tot mijn beschikking heb voorbij. Het is inmiddels alweer april 2014. Lynn is ruim anderhalf en ik ben bijna jarig. 29 word ik, mijn laatste jaar als twintiger gaat bijna in. Zonder er nu een enorm sentimenteel verhaal van te maken verbaast het mij wel dat het zo snel gaat. Onder het motto 'uitspraken van oude mensen' weet ik nog zo goed dat ik op mijzelf ging wonen, dat ik mijn lief leerde kennen, dat ik mijn diploma haalde, dat ik in Afrika zat en dat ik zwanger was en moeder werd. Stuk voor stuk prachtige prestaties en gebeurtenissen. Maar dat time-management heb ik na ruim 28 jaar nog altijd niet onder de knie.

Voor time-management moet je beschikken over een aantal kwaliteiten en bijbehorende attributen. Om te beginnen is een stukje organisatiedrang nooit weg. Dit is toevallig één van mijn specialiteiten. Als ik kan organiseren en regelen ben ik een gelukkig mens. Het overzicht bewaren is ook een belangrijk gegeven bij het managen van tijd. En hier gaat het bij mij regelmatig mis. Ik denk een uurtje kwijt te zijn aan iets om vervolgens een hele ochtend of middag bezig te zijn. En daar gaat de planning van de dag. Ik ben mij hier wel altijd bewust van dus ik plan mijn afspraken ruimer in. Dan kan het altijd iets uitlopen.

Naast organiseren, plannen, regelen en overzicht bewaren is het bijhouden van mijn afspraken ook belangrijk. Sinds mijn zwangerschap zijn mijn hersenen week. In eerste instantie verkeerde ik in de ontkenningsfase. Ik onthield namelijk alles. Ik ben dol op boekjes dus had mijn agenda puur voor de vorm en om erin de schrijven, kliederen en tekenen. Volgeplakt met foto's en leuke spreuken maar totaal nutteloos, want ik wist uit mijn hoofd wanneer ik welke afspraken had staan. Dit is dus een typisch geval van verleden tijd. Als ik niet in mijn agenda kijk, weet ik niets. Ik vergeet afspraken, werkdiensten, vergaderingen. Ik ben ook blij dat collega's dan zeggen 'ik zie je dan en dan bij de vergadering he', dan denk ik tegenwoordig, vergadering? O ja, vergadering.

Die agenda is dus een hot item in mijn dagelijkse bestaan. Ik kijk er iedere dag in. Ook omdat ik vandaag kan kijken naar de afspraken van komend weekend en ik dit dan morgen weer ben vergeten. In plaats van een leuk boekje bijhouden is het een absolute must geworden. Het probleem is dan nog die agenda invullen en plannen. Want we zijn natuurlijk met zijn drieën wat het invullen van agenda's al een stuk moeilijker maakt. Ik neem bij voorbaat al mijn pet af voor gezinnen met meerdere kinderen. Die hebben dan ook vast een cursus time-management gehad, en misschien moet ik dit toch ook eens gaan overwegen. Maar vooralsnog heb ik een goede manier gevonden om al onze afspraken in kaart te brengen. 

Ik ben van nature een bezige bij. Een lege agenda iets wat mij enkel gebeurde tijdens mijn zwangerschapsverlof, voor de bevalling. Een lege agenda beangstigt mij misschien wel meer dan een volle nu ik er zo over nadenk. En vol staat mijn agenda. Ik begin al met 10 werkdiensten in een maand. Altijd maandag en woensdag en dan twee weekenddiensten. Daarnaast heb ik twee tot drie vergaderingen per maand waar we dan meestal een oppas voor nodig hebben omdat het samenvalt met het werk van mijn lief. Dan heb ik mijn wekelijkse coördinatie-uren die ik voorafgaand aan mijn diensten werk, en losse uren om cliënten te ondersteunen bij gesprekken met specialisten. Voor MPbegeleiding heb ik tot nu toe één wekelijkse afspraak maar hoop natuurlijk dat dit er meer gaan worden.

Ik sport twee tot drie keer per week. Op dinsdagavond met mijn vriendin en op zaterdagochtend alleen bij Neo-sport. Iets wat in mijn drukke agenda heerlijk is. Fysiek bezig zijn en niet na hoeven denken. En overdag, buiten mijn diensten om, is het zoveel mogelijk tijd voor en met Lynn en mijn lief. Wandelen, speeltuin, kinderboerderij, boodschappen doen, wasjes draaien en het huis schoonmaken. Lynn brengt netjes de was naar de droger en kan een natte doek over de tafel halen. Ze zet altijd de stofzuiger aan en zorgt er ook weer voor dat het snoer wordt opgerold. Dit plan ik natuurlijk niet. Maar het is soms best een klus om na een dienst te zorgen voor een opgeruimd huis, boodschappen, eten op tafel, een blij kind en bij dit alles rustig blijven en pedagogisch verantwoord handelen.

Maar mijn drukke bestaan is ook wie ik ben. Ik ben met stip op één de slechtste stilzitter aller tijden, dus bezig zijn is genieten. Ik neem tegenwoordig bewust mijn rustmomenten als Lynn haar middag slaapje doet. Het verschrikkelijk klinkende 'moment voor mezelf'. Ik lees dan een artikel na voor de Sozio, eet rustig mijn lunch, kijk één van mijn favoriete series, lees dat boek waar ik anders niet aan toe kom of geniet gewoon van het even niets doen. Gelukkig heb ik voor onze drukke schema's een agenda in Google die precies aangeeft wie wat wanneer doet. Ik ben paars, Lynn is roze en mijn lief is blauw. Zo kunnen we overlappende afspraken meteen zien en houden we overzicht. Dat werkt op mij dan weer rustgevend. Weten wat mij te wachten staat, ondanks ik het soms net zo snel weer vergeet.