Roken

Als fanatieke roker moet het er toch een keer van komen dat ik een stukje schrijf over het rookverbod. Beetje bij beetje is mij, als roker zijnde, alles afgenomen.
Voor een paar jaar geleden mocht ik in de trein gewoon nog roken terwijl ik nu tot de welbekende rookpaal veroordeeld ben. Ondanks ik een stevige roker ben snap ik heel goed dat roken in een trein vervelend en storend kan zijn voor mijn medepassagiers.

Sinds juli mag ik ook in restaurants, clubs, bars en sportkantines niet meer roken. Ondanks ik eerlijk toe moet geven dat ik natuurlijk liever wel rook voor, tijdens en na een lunch, diner of drankje begrijp ik de protesten.
Na een aantal keren geoefend te hebben kan ik nu een lunch of diner doorstaan zonder trillend aan tafel te zitten vanwege het nicotinegebrek.
Ook kan ik mijn handen inmiddels rust geven in plaats van hysterisch in mijn kop koffie te roeren of aan servetten te pulken.

Al met al vind ik dat ik het als roker prima doe. Van overal roken naar helemaal nergens meer roken in openbare ruimtes. Ik moet wel bekennen dat als ik ook maar even buiten sta, thuis ben of in de auto stap het eerste wat ik doe is een sigaret opsteken. Maar die sigaret rookte ik voorheen binnen dus vind ik dat te rechtvaardigen voor mezelf.

Zo was er ook op school een ruimte waar binnen gerookt mocht worden. Deze bestaat na 1 juli jongstleden niet meer dus rook ik keurig buiten.
Maar toen, in de pauze, wilde ik heerlijk in het zonnetje een sigaret roken. Wat mij toen gebeurde had ik nog nooit mee mogen maken. Ik stond buiten, aangezien binnen roken dus niet meer mogelijk is, voor de hoofdingang en werd onverwacht op mijn schouder getikt door een man met een knaloranje vestje.

Mevrouw, zei die meneer, u mag hier niet roken. De man dacht waarschijnlijk dat hij me een beroerte had bezorgd aangezien ik toch zeker een seconde of 20 geen woord uit wist te brengen. In mijn hoofd draaide alles op volle toeren. Sta ik buiten? Waait de rook naar binnen? Ben ik iemand tot last? Wat doe ik verkeerd?

Ik bleek binnen een te korte afstand te staan van de ingang. De man verzocht mij vriendelijk om bij de vlaggenmasten te gaan staan, ook buiten. Uiteraard deed ik netjes wat mij gevraagd werd. Echter vind ik het nog steeds frappant dat ik buiten niet mag roken. De vlaggenmasten staan natuurlijk dusdanig ver van het afdak dat er bij een regenbui geen beginnen aan is. Vanaf dat moment is mijn nieuwe stek het binnenplein van de school, daar waar rokers zich niet aan afstanden hoeven te houden en overdekt kunnen roken.

Ik zag laatst op het nieuws dat er mensen zijn die aangeven de terrassen ook rookvrij te willen hebben. Ik zou zeggen, ‘binnen plaatsen genoeg’. Maargoed om nu niet helemaal als verzuurde chagrijnige verstokte roker over te komen snap ik dat het in walmen rook zitten niet prettig is, alleen ben ik van mening dat men dat al zolang doet dat het er nu ook niet meer toe doet laat staan buiten.

Als ik straks op terrassen, in de auto en in mijn eigen huis ook niet meer mag roken is het misschien een optie om te stoppen.
Tot die tijd wil ik er nog niet aan geloven en steek ik zonder pardon in mijn eigen stekje nog een sigaret op.

Weekend

Ik schrijf dit stukje in de vooravond van mijn laatste schooldag van de eerste periode. Ongelooflijk hoe snel die eerste periode voorbij gaat. Over twee weken heb ik mijn eerste tentamens alweer. Gelukkig zit er nog een week, voor mij dus één dag, vakantie tussen.

Dit weekend hoefde ik niet te werken en had bedacht om lekker aan te school te werken. Niet dat ik achterloop maar een beetje vooruit werken scheelt weer een hoop stress in de laatste week van de periode.
De eerste dag van mijn weekend, wat op vrijdag begon, sliep ik heerlijk uit tot 12.00 uur. Ik had afgesproken met een vriendin om lekker te lunchen, en aangezien ik toch in de stad was heb ik daarna nog even gewinkeld. Toen ik thuiskwam besloot ik even langs mijn ouders te gaan. Ik moest nog wat spullen terugbrengen en bleef meteen gezellig eten.
Na het eten vertrok ik naar huis, maar kreeg een smsje dat een vriendje van mij zijn verjaardag vierde, dus paste ik de koers aan.

Toen ik eenmaal om half drie thuiskwam was aan school werken geen optie. De volgende dag sliep ik ook lekker uit, ik had tenslotte weekend. Echter bleek ik tijd tekort te hebben en moest ik nog een cadeautje kopen voor diezelfde avond omdat ik nog een verjaardag had.
Na de verjaardag arriveerde ik om 22.00 uur in mijn huisje en zette automatisch de tv aan.
Hartstikke fout natuurlijk omdat er juist die zaterdag een hele goede film was.
Na de film af gekeken te hebben vielen mijn ogen dicht en werd ik zondag om 11.00 uur wakker.

Eerst maar eens een beetje opruimen dacht ik. Toen ik dat eenmaal gedaan had was het al half één en ging ik douchen. Uiteraard wilde ik iets aan dat nog gestreken moest worden dus deed ik dat ook nog. Voor ik het wist was het half twee.
Aangezien ik fanatiek voetbalfan ben ga ik altijd kijken bij mijn vriend op zondag en zo ook vandaag. Na de wedstrijd in het zonnetje te hebben doorgebracht dronk ik nog en drankje en vertrok naar huis dacht ik.

Echter besloot ik nog even langs mijn ouders te rijden omdat ik nog wat financieel advies nodig had van mijn moeder. Ik bleef meteen maar eten, ik was er nu toch.
Om half tien vertrok ik dan echt naar huis.

Eenmaal thuis belandde ik achter mijn computer. Nu dan echt nog even aan een schoolopdracht werken dacht ik. Na een kwartier bezig te zijn bedacht ik me opeens dat ik ook nog een stukje voor mijn weblog zou schrijven.
En hier zit ik dan, achter de computer te typen. Geen huiswerk gemaakt, geen schoolopdrachten gedaan, niet gestudeerd en alles behalve stress.

Ik heb een heerlijk weekend gehad en dat is het belangrijkste!