De afgelopen weken waren een tikkeltje hectisch waardoor bloggen er even niet in zat. De welbekende kerstdrukte naast drukte op mijn werk. Op mijn werk betekent de kerstperiode juist langere diensten omdat de cliënten allemaal vrij zijn. In die periode zijn er ook allerlei borrels, feestelijke activiteiten en het inslaan van de kerstcadeaus. En daarnaast stond natuurlijk het Glazen Huis ook nog eens in Haarlem waar ik toch echt even wilde gluren. Kortom, decemberhysterie alom.
De kerstdagen zien er al jaren hetzelfde uit. Op eerste kerstdag bivakkeren we bij mijn ouders en op tweede kerstdag zijn we bij mijn schoonouders inclusief de rest van de schoonfamilie. Het voordeel is eigenlijk dat ik nooit enorme kooktaferelen uit hoef te halen. Mijn moeder zorgt op eerste kerstdag altijd voor een heerlijk diner. En laat ik eerlijk zijn, dat kan ze als de beste. Ze verzint ieder jaar weer iets anders lekkers. Wel zijn er een aantal vaste onderdelen zoals de peertjes die ze als geen ander maakt. En dit jaar mocht ik gewoon lekker aanschuiven zei mijn mam. Zo'n drukke agenda en steeds groter groeiende buik heeft zeker zo zijn voordelen.
Kerstavond staat normaal gesproken in het teken van kerstliedjes zingen op de Grote Markt. Maar los van het Glazen Huis dat daar stond waardoor het niet doorging, moest ik werken. Ik had een leuk driegangendiner bedacht en gemaakt. 's Avonds natuurlijk de ontknoping van het Glazen Huis dat we in spanning keken. Het blijft bijzonder dat er zo vreselijk veel geld opgehaald wordt voor een prachtig doel. Dat allerlei mensen vinden dat er dan eerst een gekeken moet worden naar doelen en armoede in eigen land negeer ik, want als je dat zo belangrijk vindt start dan een actie in plaats van een goed doel afkraken op de hoeveelheid geld die binnengehaald wordt.
