Zo'n maand of vijf geleden blogde ik voor het laatst. Te druk, te weinig tijd en rust. Werken, dochterlief, vriendlief maar vooral de zwangerschap die ditmaal meer energie vergde. Weinig tot geen rust in hoofd en lijf. De onrustige benen speelden weer op dus stilzitten was niet één van mijn favoriete houdingen. Uren heb ik doorgebracht op mijn blauwe gymbal, heen en weer wiegend om dat irritante gevoel tegen te gaan. Op zich niet het einde van de wereld natuurlijk, maar bloggen kwam er dus niet van.
Het kwam overigens niet door gebrek aan onderwerpen. Want met een peuterpuber, vreselijk woord maar het is écht zo, in huis gebeurt er elke dag wel iets. Of dit nu valt binnen de categorie hilarisch of doffe ellende, er is altijd reuring in huis. Ook als zwangere had ik genoeg om over te bloggen. De zwangerschapsbingo kwam regelmatig voorbij. Nee het is geen tweeling, ja ik weet ook wel dat mijn buik enorme vormen aanneemt en nee we weten niet wat het wordt. Maar ik had er simpelweg te kracht niet voor om het te schrijven.
In de afgelopen vijf maanden heb ik best een aantal mijlpalen bereikt. Mijn tweede boek 'Pieter en Sofie wonen (begeleid) zelfstandig' kwam 27 februari uit. Een boek met ervaringsverhalen voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik ben trots op het resultaat en hoop natuurlijk dat het veel gelezen wordt. Daarnaast heb ik de respectabele leeftijd van 30 weten te bereiken op 17 april. Geen twintiger meer maar dertiger. Ik heb wel nog even getwijfeld of ik niet gewoon voor altijd 29 blijf, maar ach 30 is het nieuwe 20 toch?!
