Half time

Het is alweer een tijd geleden dat ik iets geschreven heb. Maar zoals altijd had ik het druk met van alles en ook helemaal niets.
Periode twee is voorbij gevlogen. Ondanks ik het voor mijn gevoel niet heel erg druk heb gehad met school was het de laatste weken toch behoorlijk aanpoten.

De twee periode is ook de meest chaotische die er bestaat. Deze loopt namelijk door de maand december. Buiten het feit dat er twee weken vakantie in deze periode vallen zijn er tal van andere zaken waar ik me mee bezig heb gehouden. Ik zal een kleine samenvatting geven.

Begin van de maand begon met het vieren van Sinterklaas bij mijn hoog zwangere schoonzus. Aangezien ze de 6e was uitgerekend hadden we de Sinterklaasavond iets eerder gepland. Erg gezellig. Het weekend erna was mijn zusje jarig. Naast de twee weekenddiensten waar ik voor ingepland stond moest ik er ook nog gezellig, leuk, verjaardagswaardig en zeker niet vermoeid uitzien.

De week erna was redelijk rustig wat de derde week van december absoluut compenseerde. Die week probeerde ik samen met mijn vriend iemand te helpen die naar het ziekenhuis wilde. Toen ik achterbleef bij zijn auto met zijn kinderen bleek de man een psychose te hebben. Hij heeft toen, gelukkig was mijn vriend inmiddels uit de auto, mijn autoradio helemaal aan gort geslagen waarna hij door agenten uit de auto getrokken is en naar het politiebureau afgevoerd is. Ik werd door een politiebus opgehaald samen met zijn kinderen. Ik had zelf overigens nog nooit in een politiebus gezeten dus was licht gespannen.
Na dit hele tafereel en de aangifte die eraan vast zat, ging ik door naar mijn werk. De dag erna beviel mijn schoonzus van haar derde kindje. Een kerngezonde zoon genaamd Faber.
De vrijdag had ik op mijn werk bij het Luzac een kerstdiner en kerstgala. Erg gezellig, druk en vermoeiend.
Zaterdag op kraambezoek bij mijn schoonzus en daarna door naar het gezinsvervangend tehuis omdat ik daar ook een kerstdiner had. Aansluitend daarop door naar mijn jongste schoonzus, ik heb er drie, aangezien die haar verjaardag vierde.
Zondag werken in het gezinsvervangend tehuis en de volgende ochtend beland in de week van kerst.

Begin van de week viel ik in bij verschillende cliënten omdat er veel medewerkers op vakantie waren. Eerste kerstdag gezellig met cadeaus onder de boom bij mijn ouders gevierd.
De tweede kerstdag bij mijn schoonouders met de gehele familie. Hierdoor zat er een kleine 40 man in één woonkamer. Na veel eten, spelletjes en drank overleefde ik de kerstdagen.

De week erop oud en nieuw waarbij de drank rijkelijk vloeide en ik veel oliebollen en appelflappen heb gegeten. De drie dagen erna bracht ik voornamelijk door bij de Koninklijke HFC, daar waar mijn vriend voetbalt. En toen belandde ik ongemerkt in de eerste week waarin ik weer naar school moest, ik weer aan het werk moest en de twee weken vakantie bijna vergat.

Nu eind januari zit ik halverwege het derde jaar. Ik heb afgelopen week alle vakken van periode twee behaald. Dit houdt in dat ik 30 studiepunten heb en nog zes periodes door moet zien te komen om het befaamde papiertje in handen te krijgen.

Ik kan niet wachten!

Het functioneringsgesprek

Just an ordinary Monday. Alleen ben ik vrij van school vandaag. Relaxed zou je zeggen. Een dagje dat ik niets moet maar alles mag. Echter had ik voor vandaag een afspraak, en wat voor één.

Één keer per jaar moet het ervan komen. Een gesprek waarin je verteld wordt of je werkgever bijzonder tevreden met je is, of dat je de meest beroerde werknemer ooit bent en ze zo snel mogelijk van je af willen. Het wel bekende functioneringsgesprek of disfunctioneringsgesprek.

Ik werk inmiddels twee jaar voor de Zorgspecialist en heb vorig jaar zo’n zelfde gesprek gehad. Zenuwachtig? Welnee. Buiten hartkloppingen, slapeloze nachten, acute zweetuitbarstingen en trillende handjes had ik werkelijk nergens last van.
Toen werd me verteld dat ik het toch niet zo slecht deed en ze me wederom een jaarcontract aanboden. En daar zit ik dan, een jaar later, om wederom te praten over mijn functioneren.

Dit keer had ik me voorgenomen om niet zenuwachtig te zijn. Om me vooral niet druk te maken, laat staan de ernstigste scenario’s te bedenken. Ik zou er dit keer geen slapeloze nachten aan overhouden en er al helemaal niet vanuit gaan dat er geen toekomst voor mij zou zijn bij de Zorgspecialist.

Hoe ik dit alles heb kunnen waarmaken? Op zondagavond een hele slechte film kijken waardoor mijn gedachten bij die o zo slechte film blijven in plaats van bij mijn functioneringsgesprek. Dusdanig laat gaan slapen dat ik mijn ogen niet meer open kon houden en dus geen slapeloze nacht kon hebben. De volgende ochtend zo laat op staan dat ik geen tijd had om me druk te maken maar moest zorgen dat ik nog kon douchen voordat ik naar het gesprek moest. Onderweg mijn radio zo hard zetten dat er geen doemscenario’s meer toegelaten werden in mijn overvolle hoofd.

Een kop koffie in mijn handen weerhoudt me ervan om zenuwachtig aan mijn vingers te pulken en dan is het zover. Het gesprek begint.
Om te beginnen had mijn manager feedback gevraagd aan meerdere mensen om een beter beeld van mij te krijgen. Mijn hart ging toch iets sneller kloppen, wat zouden al deze mensen gezegd hebben?

En toen kwam het verlossende woord, tevredenheid. De ouders van mijn cliënten, mijn coördinator en praktijkbegeleider waren allen bijzonder tevreden over mijn functioneren.
Mijn communicatie is goed, ik gebruik veel humor in mijn werk, ik pas binnen het team, ik ben gegroeid in mijn professionaliteit, mijn motivatie is sterk verbeterd, ik ben makkelijk aanspreekbaar en ben ook nog eens flexibel.
Als ik niet aan het bureau vastgeklampt zat was ik terplekke op een grote roze wolk gaan zitten. Ik had me dus nergens zorgen om hoeven maken.

Als klap op de vuurpijl… een contract voor onbepaalde tijd.

Dit heb ik dezelfde dag nog gevierd. Ik bleek een voldoende te hebben gehaald voor mijn onderzoeksplan voor school, nog een goede prestatie. Ik haalde een heerlijke lunch, ging naar de kapper en werd ook nog door mijn ouders uitgenodigd om ’s avonds uit eten te gaan.

Wat een heerlijke vrije schooldag.