De fiets

De fiets, het pronkstuk van Nederland, een eeuwenoud vervoersmiddel. Fietsen is iets wat ik vroeger, zo'n 16 jaar geleden, elke dag deed. Van huis naar school en weer terug. Pakweg 30 minuten fietsen heen en ook weer terug. Met een beetje onmazzel had ik twee keer wind tegen, want hij draaide altijd. Als ik wind mee had, draaide de wind overigens nooit. Zo'n gegeven dat wetenschappelijk nog nooit bewezen is, maar ik ben ervan overtuigd dat mijn dubbele-wind-tegen-theorie klopt.

Met een hele club fietste ik naar school, dus de tijd vloog voorbij en het was altijd gezellig. We hebben wat valpartijen meegemaakt omdat we net te dicht op elkaar fietsten of het glad was van de ijzel. Dit leverde enorme lachbuien op en briefjes halen bij mevrouw Rijkelijkhuizen omdat we dan te laat waren op school.
Toen ik 16 jaar werd kreeg ik een scooter. Een Yamaha Neos, een blauwe. Vanaf dat moment werd mijn fiets minder interessant. Ik scooterde overal naartoe. Met 18 jaar werd dit de auto. Ik bleef mijn scooter nog veel gebruiken want ik had geen eigen auto dus was afhankelijk van mijn ouders.

Op mijn 19e verjaardag kreeg ik een kanariegele Fiat Cinquecento. Hier heb ik heel wat kilometers in gereden. Ik sjeesde er overal mee naartoe. Zelfs een keer naar Duitsland voor een weekend weg van mijn studie Duits toentertijd en een weekendje naar Maastricht met een vriendin. Ik reed eigenlijk altijd auto. Ik had wel een fiets maar die werd gestolen. Bij mijn tweede huis werd mijn Cinquecentootje verruild voor een Ford Ka. Hier heb ik tot een maand geleden met veel plezier in gereden. Toen ik verhuisde naar de binnenstad van Haarlem leek mij een fiets wel weer op zijn plaats. Ik kon de fiets alleen niet binnen stallen, dus ook die werd gejat. Net als fiets twee die ik er neerzette.

Time management disaster

Mijn laatste blog schreef ik ruim een maand geleden. Typerend dat die laatste over time-management ging. Ik schreef toen al dat het niet mijn sterkste punt is, maar in mijn bestaan als blogger heb ik nog nooit zo lang geen blog geschreven. Ik werd er laatst door iemand op gewezen, dat ze mijn blogs miste. Maar ik had het simpelweg te druk om nog tijd te vinden om te schrijven. Ik heb het op mijn werk doorgaans druk, ook met afspraken naast mijn gewone begeleidingsdiensten. Maar dat is niet waar het hem in zat, want dat was altijd al zo. Het had denk ik ook te maken met prioriteiten stellen.

Lynn heeft in korte tijd haar vocabulaire uitgebreid. Zei ze een maand geleden alleen maar 'op', 'ja' en 'die'. Kletst ze nu de oren van je hoofd. Boe, oma, mama, poes, mauw, woef, open, wat(water), mooi en buit(buiten). Vooral dat laatste woord is bepalend. We brengen buitenshuis veel tijd door. Boodschappen doen, lopend of met de wagen. Een wandeling maken. Even naar het park de eendjes brood geven. In onze gezamenlijke achtertuin staan wat kleine speeltoestellen waar Lynn dol op is. Hier bivakkeren we dan ook regelmatig de middag als het weer een beetje mee zit.

Ik ga ook vaak met Lynn naar de kinderboerderij. De Schoterhoeve in het park bij ons achter. Naar de Zorgvrij-boerderij in Spaarnwoude of naar kinderboerderij 't Molentje in Heemstede. De laatste is wat mij betreft de mooiste en heeft verreweg de meeste geiten. En Lynn houdt van geiten. En vooralsnog houden de geiten ook van Lynn. Ze propt zich er keurig tussen om ze stro te geven of te aaien. Ook als ze heel dichtbij komen vindt ze het erg leuk. De kinderboerderij is gegarandeerd plezier, en ik vind het ook leuk.