dinsdag 20 augustus 2013

Puin ruimen

Het is wat, al dat speelgoed van onze 11 maanden oude dame. Knuffels, spenen, blokken, bekers, ringen en overige speeltjes. Want wat hebben we veel. Als ik zeg dat we zeker twintig knuffels hebben overdrijf ik echt niet. En dan reken ik de drie die ook nog een leuk muziekje hebben niet eens mee. We hebben ook nog vier knuffelballen, met een belletje erin, en een leren Nijntje versie. Kortom, aan knuffels geen gebrek.
In eerste instantie hadden we alles in de kast liggen, toen ze er nog te klein voor was. Eenmaal ouder wordend haalden we steeds meer speeltjes en knuffels uit de kast.

Naast al dit speelgoed hebben we ook nog de babygym. Toen Lynn alleen nog kon liggen, lag ze leuk op het kleedje, onder de gym. Onder de indruk van het muziekje maar vooral de lichtjes. Nu trekt ze zich eraan op en slingert de kikker, die zorgt dat er muziek uit komt, hevig heen en weer. Om vervolgens op de deuntjes heen en weer te swingen met één arm in de lucht. We hebben laatst ook een loopstoel gekregen, waar allemaal muziek vanaf komt. Een nerveuze Mozart en 'boer er ligt een kip in het water'. Het maakt Lynn niet echt uit, alle muziek vindt ze leuk. Toen ik laatst zelf Alicia Keys opzette begon ze te dansen. Ik ben benieuwd hoe dat eruit komt te zien als ze los kan staan. Dat kontje gezellig heen en weer wiegend.

Zo door de dag heen vult het huis zich met speelgoed. Overal waar je loopt ligt het. Dat ik niet drie keer per dag mijn nek breek over rondslingerend speelgoed is een wonder. Je leert het te ontwijken al schop ik soms onbewust van alles door de kamer. Ik keek laatst achter me terwijl ik door de kamer liep en wandelde tegen de muziekmakende loopstoel aan die spontaan begon te spelen. Ik kon er wel om lachen gezien het feit ik ook dwars over de stoel had kunnen vallen wat gelukkig niet gebeurde.
Omdat Lynn het leuk vindt om met meerdere dingen tegelijk te spelen, hebben we alles in de huiskamer liggen. Op een aantal knuffels in haar slaapkamer na. Maar hoe zorg je er nu voor dat je niet de hele dag puin ruimt, maar Lynn wel lekker kan spelen?
Dagelijks motto!

Lynn is gek op alles wat geluid maakt. Muziek, maar ook andere geluiden. Het knisperende geluid van een stuk plastic is absoluut favoriet. Of het nu een venster van een enveloppe is of een leeg pakje billendoekjes. Als het maar geluid maakt als je erin knijpt. Zo vindt Lynn de luierzakjes, die we regelmatig nodig hebben om vieze luchtjes tegen te gaan, ook leuk. Ik vind het altijd grappig om te zien dat je speelgoed van tientallen euro's kan kopen, maar een boterhamzakje voldoet ook aan de eisen van onze dochter. Geheel veilig en verantwoord is het natuurlijk niet. Enveloppen eet ze op als je niet uitkijkt en plastic verdwijnt ook altijd in haar mond. Maar dat doet ze met alles wat ze te pakken krijgt.

We hebben inmiddels al een tijdje een grote bak, met deksel, in de huiskamer staan waar we alles in mikken. Ik probeer per dag drie keer alles op te ruimen. Na het ontbijt speelt Lynn altijd even. Als ze dan gaat slapen, ruim ik alles op. Dit doe ik ook in de middag en 's avonds. Op zich prima en een kleine moeite. Zo'n groot huis hebben we nu ook weer niet. Meer dan vijf minuten ben ik er niet aan kwijt. Maar de rest van de dag slingert het in de rondte.

Ik vraag mij soms af in hoeverre Lynn nu in de gaten heeft hoeveel speelgoed ze heeft. Een aantal dingen hebben we zelf aangeschaft, maar het grootste deel hebben we toch echt gekregen. We wisselen wel regelmatig de speeltjes in haar box, om de afwisseling te stimuleren en omdat het natuurlijk leuk is om alles wat ze heeft gekregen ook daadwerkelijk te benutten.
Ze heeft natuurlijk wel een aantal favoriete items. Zo kreeg Lynn van mijn tante een stok met een piramide aan ringen, alles van stof. De groene ring met kikker en piep is het leukst. Die halen we dan niet uit de box. Hetzelfde geldt voor haar knuffel 'Aap'.

In de boeken over baby's staat dat samen opruimen met je baby een goede manier is om te spelen. Je leert je kindje hiermee spelen en opruimen tegelijk. Ik waag dagelijks een poging om samen met Lynn al het rondslingerende speelgoed 'samen' op te bergen. Ik pak iets op, zeg hardop dat Lynn goed moet kijken hoe ik het in de bak doe. Ik geef haar dan ook een speeltje om mij na te kunnen doen. Misschien is ze er nog te klein voor, want alles wat ze in haar handen heeft gooit ze omhoog of de bak uit in plaats van samen op te ruimen. Tot de tijd dat ze gaat begrijpen dat opruimen bij spelen hoort, blijven wij trouw haar puin ruimen. Als ik zie hoe heerlijk ze speelt in de choas, ruim ik puin met heel veel liefde.

Geen opmerkingen: