Sweet memories

Iedereen heeft wel een sweet memory. Van vroeger, of juist van de laatste periode. Ik merk dat ik vooral het laatste jaar veel bewuster herinneringen heb. De eerste week met Lynn, de nachten die we op waren om haar te voeden. De hele dag die ik dan had om bij te komen. Dat lijkt nu wel eeuwen geleden, maar die donkere nachten hadden toch ook iets romantisch. Als we dan met z'n drieën op bed zaten, Lynn hevig drinkend, toen nog aan de borst, besefte ik echt een gezin te hebben.

Sweet memories kunnen eigenlijk van alles zijn. Mooie momenten, leuke momenten, grappige momenten of juist verdrietige momenten die iets betekent hebben. Zo is voor mij het bouwen van tenten bij mijn oma thuis een sweet memorie. Ik mocht werkelijk alles uit de kast trekken om mijn tent zo groot en mooi  mogelijk te maken. Mijn oma had een logeerkamer die ik compleet omtoverde tot tent. Vanaf het opklapbed hing ik lakens tot over de stoel en aan de haakjes aan de muur. De tent vulde ik met alles wat ik voor handen had. Mijn oma vond alles goed. Het koffiezetapparaat in de tent, broodjes eten in de tent en oma zelf ook in de tent. Dat was dus helemaal te gek.

De partijtjes die ik vroeger had, die waren altijd te gek. Maar vooral de rit ernaartoe was leuk. En dan was het vooral leuk als ik bij mijn vader in de auto zat, die deed namelijk altijd idioot. Hevig toeterend mijn moeder inhalen op de Zeeweg en wij dan zwaaien natuurlijk. Mijn vader reed rotondes altijd twee of drie keer rond voordat hij er weer af reed. Duizelig en gierend van het lachen lagen we dan achterin. Ik geloof dat ik dan altijd het leukst vond dat mijn vader dan deed alsof het gewoon was en zich dan hardop afvroeg waar wij nou zo om moesten lachen. Een beetje gek was hij wel, en nog steeds overigens.

Een foto met keurig gekamde haren van mijn zusje en van mij in mijn favoriete jurk.

Ik heb ook herinneringen aan bepaalde geuren. Zo moet ik direct aan de camping denken als er onweer in de lucht hangt of het net gedonderd en gebliksemd heeft. Die frisse lucht, heerlijk. Op de camping betekende dit altijd dat we weer naar buiten konden en met een beetje mazzel zwemmen in de regen. De camping was altijd leuk. De hele dag buiten spelen en zwemmen in de vakantie. Ik kan mij niet anders heugen dat we daar altijd buiten waren. Geen Playstation portable of televisie. Ja 's avonds, heel af en toe, en dan alleen Nederland 1, 2 en 3. Het Songfestival kijken, samen met mijn moeder punten geven. Op de camping waren heel veel andere kinderen waar ik mee speelde. Ik zou soms willen dat ik toen had geweten dat al die weken vrij zijn uitzonderlijk waren, dan had ik er misschien nog meer van genoten.

Muziek brengt voor mij vaak herinneringen met zich mee. Zo heeft het lied van Shakira 'Waka waka' voor mij de absolute herinnering aan mijn twee maanden vrijwilligerswerk in Afrika. Het nummer werd daar toen aan één stuk door gedraaid. In een restaurant ging, zodra je dit lied hoorde, het voltallige personeel een dans doen. Het geeft mij meteen een vrolijk gevoel als ik het hoor. Muziek van Norah Jones doet mij denken aan de eerste weken dat ik mijn lief leerde kennen en het nummer 'whole again' van Atomic Kitten herinnert mij aan mijn mam. Er zijn zoveel nummers die een betekenis hebben dat ik er een aparte blog over zou kunnen schrijven.

Foto's hebben voor mij een hoog sweet memorie gehalte. Ik ben gek op foto's en vooral van vroeger. Mijn vader gaf mij laatst een USB-stick met daarop ruim 3000 foto's van vroeger die hij had ingescand. Geweldig! Van kabouterfeesten op de kleuterschool tot mijn diploma op de HBO. Alles is gefotografeerd. Ook dingen die ik mij niet kan herinneren, omdat ik te klein was, maar door de foto's wel weer weet. Ik vind het sowieso te gek om oude foto's te bekijken. De kleding die ik toen droeg, de bril van mijn moeder, het kapsel van mijn vader. Dubbel liggen om klodders eten die overal zitten behalve waar het hoort. Foto's met tanden, zonder tanden, met keurig gekamde haren en ontplofte kapsels.

Sweet memories zijn belangrijk voor mij. Af en toe lekker wegdromen bij oude herinneringen en dat terwijl ik pas 28 ben. Ik ben benieuwd hoe ik hier over twintig jaar over denk. Dan zijn de foto's die ik nu maak waarschijnlijk ook stand-up-comedy materiaal vanwege de kleding en kapsels. En ik maar denken, net als mijn moeder toen, dat we er leuk uit zien. Ik hoop dat ze dan net zulke goede herinneringen naar boven brengen als die foto's nu bij mij doen.