Home sweet home

Ik had niet gedacht dat ik zo zou kunnen genieten van mijn eigen huis. En dat ik er zo naar zou verlangen. Ik ben meestal niet zo huismussig, daar is mijn lief doorgaans erger in. Maar jemig wat ben ik blij dat ik weer lekker op mijn eigen bank hang, achter mijn televisie met mijn favoriete programma. De twee dagen bij mijn ouders waren een geweldige oplossing, want met Lynn was een bouwval met een man of zes aan werklui geen succes geweest. Maar ik ben er wel achter dat ik erg gewend ben aan mijn eigen huis, huishouden en regels. Of is het juist de vrijheid die ik zo prettig vind?

Ik ging niet voor niets met 19 jaar al op kamers. Lekker zelf bepalen wat ik ging eten, hoe laat ik thuis was en hoe laat ik mijn bed uit kwam. Maar ook vooral om een plek hebben die echt helemaal van mij was. Zelf de inrichting bepalen, de kleuren en waar ik al deze spullen ging kopen. Dit resulteerde in een kamer waarin alles roze was. Fuchsia tegen de muur. De welbekende Klippan bank van de Ikea met een knalroze hoes en roze gordijnen. Ik vond het geweldig, terwijl ik niet perse een meisje-meisje ben. Maar het was mijn eigen plekje. En een wand vol met foto's. Heerlijk, mijn thuis!

Toen ik ging samenwonen met mijn lief moest ik vooraf wel zweren dat ik niets roze zou kopen. Ik kreeg ook te horen dat een roze muur er echt niet zou komen en de roze bankhoes vervangen zou worden door een minder heftige kleur. Ik vond het geen probleem, want het werd ons huis met onze inrichting. Ik kocht af en toe roze kaarsen, dat dan weer wel. Maar een volwassen huis verdiende ook volwassener kleuren dan alleen maar roze. En een appartement inrichten is toch anders dan het inrichten van een studentenkamer waar mijn douchecabine in mijn keukentje stond. De foto's tegen de wand mochten wel blijven. Wij hebben in ons huidige huis dus de gang vol gehangen met foto's. Heel gezellig ziet dat eruit, en een fijne binnenkomer. En Lynn pulkt fijn aan alle lijstje waar ze bij kan.

Zonder mijn liefdes zou het geen thuis zijn.

Het huis dat we nu hebben daar wonen we nu ruim twee jaar. Via de woningbouw kreeg ik deze toegewezen. Het was het eerste huis waar ik zo hoog op de lijst stond. Eindelijk aan de beurt na een jaar of zes. Maar als nummer 9 was ik bang dat ik niet aan de beurt zou komen. Het enige wat in mijn voordeel werkte was dat het een oude bende was. Dus mensen die niet zaten te wachten op een 'project', zouden de woning niet accepteren. De gaskachel was ook een minpunt. Maar voor mij bleken bovenstaande punten dus positief uit te vallen. Aan het eind van de dag bleek ik de enige te zijn die de woning had geaccepteerd. Kortom, het klussen kon beginnen. 

Laat ik nu vreselijk veel geluk hebben met een schoonvader die werkelijk alles kan bouwen en afbreken wat je maar wilt. Zo brak hij een muur door wat resulteerde in een woonkamer van balkon tot balkon. Hij maakte van onze oude keuken een prachtig exemplaar waarbij zelfs de geiser, inmiddels ketel, achter eenzelfde deurtje als de rest van de keuken hangt. Hij werkte gasleidingen weg en maakte de grond gelijk daar waar de muur had gestaan. Hij installeerde de geiser en gaskachel. Ook betegelde hij de keuken en legde het zeil in de keuken. En hij voorzag de keuken en badkamer van verwarmingselementen om de koudste periodes door te komen

Mijn lief en ik stoomden 3 lagen behang van de muren waar alleen al een week werk in ging zitten. Alles drie keer schilderen met hulp van vrienden en vriendinnen, waarbij mijn pap al het houtwerk deed. Maar na een flink aantal weken hadden we een huisje dat helemaal was zoals wij dat wilden. Waar ik thuis kom. Vorig jaar maakten we de kinderkamer waarbij ik enkel de kleuren koos en indeling trachtte te bepalen. Onze slaapkamer werd Lynn haar babykamer en de kledingkamer werd onze slaapkamer. Ons huisje was niet meer alleen van ons tweetjes, maar ook het huis en thuis van Lynn.

Ons fijne huis lag de afgelopen dagen overhoop. Maar het zorgt er wel voor dat ik, nu ik weer lekker op mijn bank zit, het extra waardeer zo'n fijn huis. Toen ik van de week thuis kwam had mijn lief zijn Jan-de-Bouvrie-momentje weer gehad waardoor de indeling in de gang, huis- en slaapkamer anders was. Niet alleen ons eigen huisje, maar ook een beetje nieuw omdat alles anders staat. Daar word ik altijd blij van. Het enige wat ik nu nog doe is genieten van mijn liefde, onze kleine, ons huis en de heerlijke warmte.