Sinterklaas, wie kent hem niet...

Nou Lynn dus. Vanmorgen zetten wij de televisie aan. Sinterklaas kwam aan in Groningen en wij dachten dit leuk met Lynn te gaan kijken. Met alle protesten en argumenten omtrent racisme zou het zo maar eens de laatste kunnen zijn in deze vorm. Kijken dus, dacht ik. Vorig jaar was Lynn met 3 maanden echt nog te jong voor de Sint. Ik heb wel trouw op 5 december, zoals ik zelf vroeger altijd deed, Sesamstraat met haar gekeken op de bank. Ik ben bang dat daar met 3 maanden weinig van is blijven hangen. Maar dit jaar zou je zeggen dat ze met 15 maanden nog best iets mee kan krijgen van het fenomeen Sinterklaas.

Daar zaten we dan, mijn lief en ik op de bank samen met Lynn. Het duurde echter geen 2 minuten voordat ze zich van de bank wurmde en speelde met alles wat niet te maken had met de televisie. Het leuke vind ik wel dat zowel mijn lief als ik regelmatig moesten lachen om de gekheid van de Pieten. Het moment dat de Pieten de verkeerde staf hebben weggegooid en de Hoofdpiet hierachter komt. De 'paniek' die dan uitbreekt, geweldig. Heerlijk die spanning en sensatie. Maar zoals Sinterklaas zelf ook zei, 'alles komt vanzelf weer goed'. Lynn zwaaide wel naar Sinterklaas en de Zwarte Pieten op de televisie

's Middags ging ik met Lynn naar het Marsmanplein in Haarlem-Noord. Daar kwam de Sint ook aan. Ik had mij bedacht dat het in ieder geval leuk zou zijn voor Lynn om naar te kijken. Toen we de hoek om kwamen richting het plein kwam de truck aanrijden met de Sint en natuurlijk Zwarte Pieten. Ik zette de wandelwagen stil zodat Lynn goed kon kijken. We waren de enige twee die hier op de stoep stonden te kijken dus er werd volop naar Lynn gezwaaid. En Lynn, die keek met hele hele hele grote ogen naar het tafereel dat voorbij kwam rijden en begon lekker te kletsen. We hebben nog een tijdje naar het gezellige geheel staan kijken. Liedjes, pepernoten en leuke dansjes met heel veel andere kinderen. Die leek Lynn overigens interessanter te vinden dan de Sint zelf.

Mijn eerste echte Sinterklaas

Het leuke van de Sint is natuurlijk het zetten van de schoen. Ik ben nog in dubio of dit voor Lynn überhaupt te begrijpen is. Ze kan ten slotte nog geen degelijk Sinterklaaslied zingen en dan krijg je dus ook geen cadeaus. Oh nee, zo'n gemene moeder ben ik nu ook weer niet. Maar heeft het echt zin om een schoen te zetten als ze het idee erachter niet begrijpt? Ik kan het wel een keertje doen natuurlijk. Dan kan ik het meteen vastleggen. Ik wil geen ik-mocht-mijn-schoen-niet-zetten-toen-ik-1-was-complex creëren. Aan de andere kant, alle kindjes moeten 'zoet' zijn geweest om hun schoen te mogen zetten. Nou dan kan ik nog wel een flink boekje opendoen over deze fijne kleine dame.

Als moeder van Lynn zou ik dan wel even een hartig woordje willen spreken met Sinterklaas. Dan kan ik vertellen dat Lynn haar lieftallige ouders nachtenlang bezig houdt door niet te willen slapen maar gezellig te willen zitten en spelen. Dat ze vaak totaal een eigen plan trekt en luisteren niet één van haar kwaliteiten is. Ook zal ik eens even melden dat ze haar ouders in de maling neemt door ze continue na te praten. Zo zei ik vandaag nog 'hey, houd daar eens mee op'. Tovert ze een big smile op haar gezicht en roept heel hard 'hey'. Om vervolgens in lachen uit te barsten, de grapjas.

Als ik de Sint dan toch spreek zal ik hem natuurlijk ook vertellen dat ze als ze 's nachts niet in slaap wil vallen ik wel eens liedjes voor haar zing. Soms ook Sinterklaasliedjes omdat anders het repertoire wel erg kort is voor de uren die ze wakker is. Maar dat Lynn ervan in slaap valt als ze in één van onze armen ligt. Dat haar ouders soms jaloers zijn op het energielevel van Lynn, want een bezige bij is het zeker. Ik zal hem vertellen dat mijn lief en ik trots zijn op het nieuwsgierige karakter van Lynn en soms een klein beetje moe worden van de duidelijke eigen wil die ze heeft. Dat Lynn een lekker eigenwijs portret is en ze veel lacht. Dat Lynn gek is op dieren en dan vooral katten en honden. Ook vindt ze andere kindjes erg leuk.

Als de Goedheiligman bovenstaand verhaal zou horen, zou Lynn vast en zeker een kadootje in haar schoen krijgen. Dus toch maar wel zetten dan. Ik zal de komende weken wel braaf, op niet schadelijk niveau, Sinterklaas liedjes zingen voor Lynn. Want het blijft leuk al die liedjes en verhaaltjes. Het Sinterklaasjournaal zullen we ook gezellig kijken. En ik kijk al uit naar 5 december. Sesamstraat en Sinterklaas, het allerleukste wat er is. Want ook als je 28 bent, heeft het zo zijn charmes.